EMANET ORKİDE

Teyzemler önce dayımlara (Edirne' ye) sonra da anneme (Antalya'ya ) gidecekleri için evdeki orkideyi bana emanet ettiler.Hollanda' da yaşayan teyzem orkidelerin zaten 40-45 gün çiçekli kaldıklarını, sonrada öldüklerini söyleyince ben bu emanet konusunda baya tereddüt yaşadım. Çünkü kendi izine gelince bir arkadaşına evdeki çiçeklerini emanet ediyormuş ve çiçeklerin başına bir şey gelirse arkadaşı çaktırmadan yenisini alıyormuş. Biz de teyzemin orkidesinin en az 1 aylık bir miladı olduğunu bildiğim için bunu espiri konusu haline getirdik. Zaten ömrü biter de ölürse (tamamen doğal yollardan eceliyle yani) almam yenisini diye söylenip durdum. Bana Edirne' den telefonla " çiçeğim nasıl, çok az su ver" diyen teyzeme, çok az su verip bendeyken ölmemesi üzerine uzunca bir nutuk çektiğimi anlattım. Dün gece Karadenizden harap ve bitap düşmüş vaziyette Bilgenin amcası ve eşi geldiler. Sabah da onlarla "Göçmenler Derneği" ne gittik. Bize yardımcı olacak kişiyi beklerken (üç saat kadar) dernek başkanıyla sohbet ettik. Çok keyifli bir sohbetti. O da bizi turizim işiyle uğraşan bir dernek üyesiyle tanıştırdı. Derken onunla benim ortak tanıdıklarımız olduğunu fark ettik. Sohbet muhabbet güzeldi. Amcamızın eşi kesin benim geveze olduğumu düşünse de, amcamız "ne güzel, sen Ankara' da çabuk çevre edineceksin" dedi.

Sonra onlar Antalya' ya doğru yola koyuldular, ben de ofise geldim. Dün canım çok sıkkındı. Enaz iki kere seyrettiğim bir filmi "Two weeks notice" tekrar seyrettim. Akşam evde Bilge'yle yatak odasındaki etajerin her yerine fotoğraflar yapıştırdık, dekupaj tutkalıyla. Bu gün de verniklemeyi düşünüyorum. Bilge' nin çok hoşuna gitti, sürekli bakıyor onlara. Burun akıntısı baya geçmişti, rahat bir uyku uyudu. Sabah gene uyuya kaldık. Kahvaltıyı kaçırmamıştı Allahtan.

Bazen insanın sonunu bildiği bir filmi izlemeye ve bundan keyif almaya ihtiyacı olduğunu fark ettim. Bu günü böyle geçirdim kabul ediyorum, yarına Allah kerim, kendinize iyi bakın.