BU NEDİR ACABA?

Bilge'yi kreşe bırakırken gördüm. "Bu da ne böyle" diye düşünürken aklıma ilk gelen köpek kakası oldu. Ama nasıl böyle şekilli yapmış diye de düşünmedim değil :) Öbür gün kocaya gösterdim. O da engin bilgi dağarcığını aralayıp "mantar bu, eskiden burda ağaç varmış, bak kesmişler. Nemli havada çıkar bunlar "dedi. Benim aklıma geleneyse, nerdeyse karnı ağrıyana kadar güldü. Gündelik yaşamda daha önce hiç görmediğim bir şeyi görebileceğimi fark etmek beni oldukça şaşırttı. Tabi bir de doğa ana. Kimbilir neler neler var içinde; görmediğimiz, duymadığımız ve bilmediğimiz. Hergün bir şekilde zarar verdiğimiz doğa, bizlere rağmen ayakta kalmaya çalışıyor. Bizlerse "berekettir "dediğimiz yağmurdan korkar olduk, sele karışıp gelirken üzerimize. İhmalkarlık köprüleri kurarken derelerin üzerine, yitirdiğimiz canların suçunu yağmura, sele attık. "Derenin intikamı " diyen güya devlet büyüklerimize, bu sözleri bu kadar şuursuzca söyleme yolunu da açanlar, gene insanlar. Kapısına biraz erzak, kömür bırakınca herşeyi unutup, yolları açan insanlar. Cahillik ne kötü birşey ama cahilliğin böylesi daha kötü bir şey. Bazen kızıyorum "bu millete hak bunlar" diye. Ama böyle şeyler hak olmaz ki. Çocuğunu sele vermek, canını, evini, işini, aşını... Nasıl hak diyebilirim?...
Bu gün güneşli bir sabaha uyandık. Beklediğim ışık henüz yanmasa da, kocayla akşam uzun uzun konuşup, umudumuzla bir mum ışığı yaktık. İçimiz ısındı. "Allah çözemeyeceğimiz dert vermesin, özelliklede sağlık derdi" dedik. Bugün koşturmacalı birgün. Bir sürü iş var yetişmesi gereken. İş demek, kazanç demek , mum ışığımızı kuvvetlendirmek demek. Ben elimde Ankara haritası kocaya yol çizmeye çalışıyorum. İşlerini nasıl çabuk ve en kısa yoldan haleder diye. Ankrada' ki birçok Liseye montaj yapacak. Keşke ben de onunla gidebilseydim. Bir sürü yer görecek. Bilge'yle sabah bozuk ayrıldık. "Elbise giyeceğim" diye tutturdu. Ben "hayır olmaz hava soğuk" diye tutturdum. Tartışmaya yataktan fırlayan koca son noktayı koydu. Dışarıda ilkokullu kız bebeblerinin üzerlerine büyük gelen formalarını görünce"onlar etek giymiiiiiş" dese de, surat asarak kreşe gitti. Bende bir daha kapıdan çıkarken etrafta formalı çocuk olup olmadığına bakmaya karar verdim :)

Yorumlar