ŞEMSİYE ALMA ZAMANI

Bozkıra kış geldi, gelsin de zaten zamanıdır. Çocukların hepsi mi yoksa benim kızım mı bayılıyor şemsiyelere?Aslında kendi şemsiyesi vardı ama, geçen sene kaybettik biryerlerde. Uzun bir haftadan sonra bu sabah güle oynaya kreşe gittik. Tahmin ettiğim gibi hiçbir uzman (resmi görevli) gelip dezenfeksiyon işlemi yapmamış. Kreş sahipleri kendileri yapmışlar. Valilik "bilmem ne kadar suya, şu kadar çamaşır suyu koyup temizleyin" demiş. Ne diyeyim. Birşey demiyorum, bozmayacağım sinirlerimi sabah sabah. Hafta sonu havaların soğumasıyla kendimizi eve kapattık. Açtık kombimizi, yedik içtik ,oturduk. Bilge sık sık camdan bakıp" pazara bari gitseydik" dese de sabah market dışında, çıkarmadım bir yere. Bol bol okudum. Evde izleyecek birşey yoktu. Televizyonda zaten yok. Kocaya takılıp biraz tartışma programı seyrettim, sonra sıkıldım. Bilge' de sıkıldıkça bize sardı. Oyuncaklarla oynamak, resim yapmak, kitap okumak işe yaramadı. Sonra kocayla radyo açıp dans ettiler, koca pes edene kadar. Hatta "ne kadar uzun bir şarkı, hiç bitmeyecek galiba" diye koca isyan ediyordu. Bu arda Bilge' nin kreşte olmasına ne kadar alıştığımı fark ettim:) Bunun rahatlıkla falan alakası yok, tamamen artık birbirimize eskisi gibi yapışık bir hayat sürdürmememizle ilgili. Kızım büyüyor... Bizden sıkılyor ve "arkadaşalrımı özledim "diyor. Bugün ay sonu işlerim var ofiste. Onlarla uğraşmayı planlıyorum...

Yorumlar