BİTMEYEN ENERJİ...

Bu başlıkla kendimiden değil, elbetteki Bilge' den bahsedeceğim. Akşam babası kreşten alıp, ofise getirdi. Yeni yaptığım işlere baktı. Geçenlerde doğal taştan boncuklar almıştım, malzemeyi pembe çiçekli tülden bir keseye koymuşlardı. Boşaltıp keseyi ona verdim, çok sevindi. Bilge' ye yapıpıta gönlü geçtiği için bir taraf attığı kolyeleri, bileklikleri, tahta boncukları içine doldurdu ve "yarın bunları arkadaşlarıma hediye edeyim mi?" diye sordu. Ben de "öğretmenin izin verirse olur "dedim. Akşam "ben iyi bir çocuğum" gazıyla masada sorunsuz yemek yedi. Koca pek bir yorgun, pek bir " gözüm kanepeye serilmek çekiyor" edasında olduğu için, Bilge'yle tüm akşam ben ilgilendim. Önceki hafta özenlice poşetlediğimiz ouncaklarla oynadık. Ben her paketi bir akşam için düşünmüştüm, ama hata etmişim. Her paket oyuncak onu ancak on dakika oyalayabildi. Bu yüzden tüm paketleri açıp, oynayıp, geri kapattık. Yöntem en azından Bilge' nin ilgisini çekti ve ben toplarken zorlanmadım. Dün sporda çok yorulduğumu fark ettim ve akşamın sonuna doğru pes ettim. Halime acıyan koca kanepeden doğrulup, "kızımla biraz da ben oynayım" diyerek, Bilge' yi alıp odasına götürdü. On-onbeş dakika geçmedi Bilge yanıma geldi "baba yatağımda uyudu" dedi. Kıvrıldı yanıma, bir süre sonra o da uyudu. Biraz kitap okudum, ben de yattım. Sabah yüzümü okşayan küçük bir elle uyandım. "Çok acıktım" diyen Bilge' ye biraz mısır gevreği hazırladım. Mutfakta yemek yerine salonda yiyen güzel kızım, en sonunda sütlü gevreği kanepeye boşalttı falan filan. Ortalık zaten dağınıktı, bu da son nokta oldu. Akşama kaçınılmasız büyük temizlik var. Bu arada fotoğraftan da anlaşılacağı üzere gene ve gene firkete işi kolyeler yaptım. Koyu renk olanı aslında birisine hediye edecektim ama vazgeçtim. Aslında ben çok bonkörümdür, bilenler bilir. "Bu güzelmiş" diyene nerdeyse üzerimdekini bile düşünmeden veririm. Ama bu durum biraz farklıydı ve ben vermek istemiyorum. Bazen ufacık bir tavır ya da bir ses tonlaması beni çok rahatsız edebiliyor. Aslında adil değil belki karşıdaki insan farkında bile değildir diyorum ama öyle değil. Bence farkındalar, ben bunu hissediyorum. Buna rağmen çoğu zaman gözümü kapatıyorum, ama benim de sınırlarım var. Zorlamayın sınırlarımı...

Yorumlar