İŞLERİ YOLUNA KOYMAK...

Bu kolyeyi dün yaptım, yeşil mum ipliği makarada ördüm. Makara örgüsü öğrendikten sonra yapması çok kolay bir örgü. Bir parça da yeşil ipek kumaşım vardı, saç örgüsü yaptım ikisini. Ucu da takınca böyle bir kolye oldu. Bilge için yana döne yüzme dersi aradığmdan bahsetmiştim. Önce biriyle konuştum bana "8 saatte yüzme öğretiyorum saati elli lira" dedi. Ben şaşkın "yok öyle aclemiz yok ki" dedim . Normal şartlarda öğrenebileceği bir kurs aradığımı belirttim. O da var falan dedi, ama telefonda hiç güven vermedi. Derken yan komşum da aynı arayış içindeydi ve dün oğlunu yazdırdığını söyledi. Ben de görüştüm yüzme hocasıyla, haftaya cuma başlayacak. Önce tereddüt ettiler, beş yaşı tercih ediyorlarmış, ama ben deniz mazimizden bahsedip, tuvalet sorunumuz olmadığını da söyleyince sorun olmaz dediler. Deneyeceğiz bakalım. Ben on yaşımdaydım Antalya' ya taşındığımızda. Denizi de ilk kez o zaman gördüm. Yanılmıyorsam iki sene sonra yüzüyordum. Kardeşlerimin de nasıl öğrendiklerini hiç hatırlamıyorum, ama herkes yüzüyor onu biliyorum. Bilge' yi kendi başına yüzerken düşünüyorum ve heyecanlanıyorum:))

Başlığa gelince bu aralar iş yerinde acayip bir yoğunluk yaşıyoruz. Koca elinde kara kaplı defteri, gideceği yerlerin uzunca bir listesi , susmayan bir cep telefonu, gece ikilere kadar süren bir koşturma içindeydi. En sonunda listesini öncelik sırasına koyup, cep telefonuna da el koydum. Programsız çalışmanın yorgunluktan öteye gitmeyeceğinde karar kıldık. Artık arayanlara da uygun bir dille anlatıp, birkaç gün sonraya gün veriyorum. Artık böyle bir düzene müşteriler de alışacaklar.Buralarda hava anlam veremediğim bir düzende seyrediyor, yaz mı kış mı anlamıyorum, ama takılmıyorum buna. Kurak geçmesinden daha iyidir diye düşünüyorum. Bilge oyun hamurundan pasta yapıyor, bıcırdayıp duruyor bir taraftan. O yüzden kopuk bir yazı oldu, bahanemi de sundum ben artık bitireyim:)