ARKADAŞIM CİKCİK

Efendim tanıştırayım; yeni kuşumuz "cikcik". İsmini Bilge koydu. Cikcik evinden kovuldu, biz sahip çıktık kendisine. Tarif edildiği üzere hiç konuşmayan bir kuşmuş kendisi, baya da pasaklı. Hafta sonu geldi bize, ofisimizi şenlendirdi. Bilge ona hayat tecrübelerini anlatıyor, o da kendisininkini. Anlayacağınız bizim fonda hiç bitmeyen bir cikcik sesi var. Hele Bilge hareketli bir müzikle dans ediyorsa, bizimkide başlıyor şakımaya. Bilge onunla ilgilenmiyorsa yırtıyor kendini kafesin içinde. Tabi Bilge' ye kafes kısmını anlatmak biraz zorlasa da beni, evinin böyle olduğunu kabullendi sonunda. Dün masada resim yaparken şakıyan kuşa "offf be Cikcik biraz sus, kafam şişti" serzenişlerinde bulunsada , Bilge onu çok sevdi. Kaplumbağa "fıstık" yavaş yavaş uyandı kış uykusundan. Birkaç gündür yem yemeye başladı. O kadar komik, o kadar yavaş ki:)) Bu arada şikayet etmek gibi olacak ama bugünlerde Bilge' yle sürünerek kalkıyoruz yataktan. Bir şekilde kalkmayı başarıncada sanki akşamdan üçbeş kadeh yuvarlamış gibi dolanıyoruz ortalıkta. Yataktan kalkan Bilge "ayyy anne ne kadarrrr yorgunuuum bilemezsin" diyor. Ben kahveyle falan kendime gelmeye çalışıyorumda, kızçem esnemekten helak oluyor. "Bahar çarpması bu geçer bir süre sonra" diyorum şaşkın bakan kızıma. Gerçi çarpmasına çarpıyor ama daha ne çiçeklenmiş bir ağaç görmüşlüğümüz var ne de dışarda parlayan bir güneş. Bak yine esniyorum, ardından uzun uzun geriniyorum ve yazımı noktalıyorum:)