YENİLER

Boş durmak yok, üretmeye devam. Bu kolyeler ve diğerleri bugün satılmak üzere görücüye çıkacaklar.
Hadi hayırlısı diyelim, daha bir dolu kordonlanacak malzeme var elimde.
Bu arada yeni yaptıklarımı pek bir sevdim. Nerdeyse öpüp koklayacaktım. Gerçi hala planlamadan yapmanın sıkıntısını çekiyorum.
Özellikle ortaya çıkanlardan sonra, şurasını da şöyle yapsam daha iyi olurmuş diyorum.
Bir gün planlı, programlı bir insan olmayı başarır mıyım, bilmiyorum ki:))
Dün akşam evde herkesi bir köşeden toparlayıp, en son yatağıma yattım. Ahmet Ümit' in "Çıplak Ayaklıydı Gece" kitabına başladım. İç burkan, duygu dolu satırların ardından uyuya kalmışım. Karman çorman rüyalar gördüm. Yıllardır görmediğim, hayatımdan çıkartıp çok gerilerde bıraktığım insanları bir aradaydı rüyamda. Nasıl gördüğümü hatırlamıyorum, yüzler ve karmaşa vardı. Uyandığımda Koca ve kuzen çoktan işe gitmişti, Bilge yanımda yatıyordu. Uyurken izledim bir süre. ne kadar çabuk büyüdüğüne bir kez daha hayret ettim. Kalktım kahvaltımı yapıp ortalığı toparladım. Akşam için yemek hazırladım. Balkonda sabah serinliğini ve öten kuşları dinledim. Uykunun dibine vuran Bilge' nin yanına kıvrılıp tekrar kitabımı okmaya devam ettim. Sonrası malum bir süre sonra Bilge uyandı, telefonlar çalmaya başladı falan filan... Uyandıktan sonra bu rutin başlayana kadar geçen yaklaşık iki saat bana o kadar huzur verdiki, bana ait zamanları özlediğimi fark ettim. Annemle telefon konuşmamızda, ikinci çocuk sahibi olmamız gerektiğine dair ( bugünlerde sıkça tekrarlıyor) uzunca bir söylev dinledim. Belki çok kötüyüm ama ne ben, ne kocam istemiyoruz. Bilge' ye haksızlık mı? olabilir, ama böyle hissediyorum...

Yorumlar

  1. Ellerine sağlık Sevda çok güzel olmuşlar. İyi satışlar dilerim.
    İkinci çocuk konusuna gelince, ben cesaret edemedim. Zor bir ergenlik geçirdik, hala da izleri devam ediyor. Bu aralar eşim ve oğlum çok istiyor. Ama benim cesaretim yok. Evet belki mutlaka çocuğa bir kardeş olmalı diye düşünüyorum ama, şu anda hayatımı oğlumun ergenliğine ve yaşadıklarımıza göre yönlendirmeye ve toparlamaya çalışıyoruz. Benim evin erkeklerine (eşim ve oğluma) bencillik deyin ne derseniz deyin, ama ben düşünmüyorum diyorum. Onlarda yazık susup oturuyorlar. İşte böyle.

    YanıtlaSil
  2. Sevda'cığım, ne kadar güzel olmuşlar. Eline sağlık. Hem kibar, hem canlı.
    Başka konuları bilmem ama polimer kilde planlı iş yapmak, çoğu zaman benim için de mümkün olmuyor. Renkler, elde aldığı anlık şekiller insanı başladığı yoldan bambaşka yerlere götürüyor. Bu duruma bayılıyorum. Hepsi küçük birer macera gibi.
    Ben de ikinci çocuğa cesaret edemeyenlerdenim. Dilek Hanım'ın durumundaki gibi, benim de eşim ve oğlum istediler, ama Doruk hiç üzmeyen bir çocuk olmasına rağmen cesaret edemedim.
    En sevdiğim şeylerden sadece bir tane olmasını isterim hep, ondan herhalde.
    Zaman zaman yüreğimde küçük bir burkulmaya sebep olan, komik bir anım var.
    Doruk ilkokul 1 de idi. Bir gün öğretmeni çağırdı bizi. "Doruk'a bir kardeş düşünmelisiniz" dedi. Fena bozuldum, "haddini mi aşıyor ne" diye düşündüm. Meğerse Doruk öğretmenine gitmiş (öğretmen her şeyi bilendir ya), "öğretmenim, annemle babama bana kardeş yapmayı öğretir misiniz" demiş. Hâlâ hem gülerim, hem hüzünlenirim.

    YanıtlaSil
  3. Bizim evde hiç kimse istemedi 2.çocuğu Sevdacım. Çocuk çocukluktan çıktı bildiğin gibi bu konuda da hiçbir serzenişi, şikayeti olmadı. Tabii benim de. Gözün yemiyorsa hiç niyetlenme(annen duymasın bu arada:)

    YanıtlaSil
  4. Ellerine sağlık, yine çok güzeller.
    Çocuk konusunda yine son kararı vercek olan sensin bence, içinden ne geliyorsa öyle hareket et...

    YanıtlaSil
  5. çok hoş harika takılar üretmişsin, ellerine sağlık.

    YanıtlaSil
  6. Çok güzel olmuşlar.. hayırlı satışlar:)

    2.çocuk konusu da oturup karar verilecek şey değil ya.. hoş çocuk mevzusu tümden öyle benim için.. olacağına varsın :)

    YanıtlaSil
  7. Sevgili Dilek teşekkür ederim canım, ya insanlar istemiyorum diyice bencillikle suçluyorlar ama hayatımızla ilgili bu bencillik hakkına sahibiz diye düşünüyorum. Sana da kolay gelsin bu arada ergenlik kabus gibidir diye düşünüyorum:))

    YanıtlaSil
  8. Nihal Ablacığım çok teşekkür ediyorum, beğenmen beni çok mutlu etti. Çok haklısın kafanda ne tasarlarsan tasarla, eline alınca bambaşka şeyler çıkıyor, belki de en güzel tarafı bu.Oğlunuzun yaptığına çok güldüm,canım ya nasıl düşünmüş Bilge' de yapar mı acaba böyle. Gerçi hiç kardeş lafı etmiyor ama:))

    YanıtlaSil
  9. Leylak Ablacığım duysun annem, hatta tüm çevrem, bazen o kadar çıldırtıyorlarki anlatamam. Allahtan sizler varsınız moralim bozulunca dert anlatabiliyorum, öpüyorum kocaman, bir numaralı arkadaşın da öpüyormuş

    YanıtlaSil
  10. Buğdayım sağol canım, evet ya iş bende bitiyor değil mi:))

    YanıtlaSil
  11. Noblesse teşekkür ederim, beğendiğinize sevindim.

    YanıtlaSil
  12. Deli hatunum, bu konuda senin karşında ağzımı açamam biliyorsun.Dediğin gibi herşey olacağına varsın da ben harbi istemiyorum ya:))

    YanıtlaSil
  13. olacağına varmıyor deli annem ya.
    bizde eşim istemiyor 2. çocuk

    YanıtlaSil

Yorum Gönder