KIZIMDAN HEDİYELER

Kızım uzun süredir şikayet etmeden okula gidiyor.Okulu sevdiğine dair pek birşey söylemiyor ama şikayet etmemesini sevdiğine yoruyorum. Öğretmeni de şikayet etmeyince sabah saatleri eski güzel rutinine döndü.
Öğlen okuldan almaya gittiğimde, "sana hediyelirim var" diye sevinçle önlüğünün cebinden katladığı resimleri çıkartıyor.
Nasıl mutlu oluyorum, bizi gören bazı veliler de bakıyor hediyelerime, çocuklarını sıkıştırıyorlar "sen niye yapmıyorsun" diye:)) Dün öğretmenler günüydü, Bilge hasta olmasına rağmen "öğretmenimin günü, gitmem lazım" dedi. Odasından beraber yaptığımız bir kalem kutusu, bir anahtarlık ve bir yapma çiçeği çantasına koyup yanına da bir resim yaptı öğretmenine hediye etmek için. Öğretmen daha önceden "hediye kabul etmiyoruz" dediği için bize, ben birşeyler yapmadım. Götürdükleri arasından sadece resmi almış, Bilge bozulur zannetmiştim ama gayet neşeli "resim en güzel hediyeymiş" dedi:))
İlkokul öğretmenim geldi aklıma, babamın arkadaşıydı. Beni çok severdi. Bir de ortaokulda Zehra öğretmenim vardı, dünyalar iyisi bir kadındı. Babasını kaybeden, bu yüzden maddi zorluklar çeken bir arkadaşımızı okuttuğunu biliyorum hem de bize hiç farkettirmeden. Yıllar sonra öğrendim arkadaşımdan. Bana yılbaşı çekilişinde Jule Verne'in "Serüven Nehri" ni hediye etmişti, özenle saklarım, sanırım aldığım ilk kitap hediyesi oydu. Onun dışıda bir sürü öğretmenim oldu ama hiç birirnin adı aklımda değil, kötü anıları var ya da hiç anı yok belleğimde. Cetvelle sıra dayağı yediğimi de hatırlıyorum, kafama fülütle vurulduğunuda. Saçımda renkli toka var diye eve gönderildiğim de oldu, okula toplanan parayı getirmedim diye herkesin içinde küçük düşürüldüğümde. Dün Bilge' nin çıkışını beklerken büyük çocuklar dışarda tören için toplanmışlardı. Soğukta çoğu montsuz, kıpır kıpır töreni dinliyormuş gibi yapıyorlardı. Paltosuna sıkı sıkı bürünmüş olan erkek öğretmenlerden biri, sadece bacak boyuna gelen oğlan çocuğunu rahat durmuyor diye tokatlamaya başladı. Dona kaldım, hızını alamayıp, birsürü de azarladı. O sırada Bilge çıkıyordu, ben kızımı aldım, hiç birşey söyleyemedim, kendime kızdım, öğtermene kızdım, diğerlerine kızdım, kızdım da kızdım ama hiç birşey yapamadım.
Öyle kutsal bir meslek ki öğretmenlik, bunu gerçekten gönülden yapan tüm öğretmenlerimin öğretmenler gününü kutluyorum. Diğerlerineyse söyleyecek sözüm yok...



Yorumlar

  1. Gerçek öğretmenlerin günü zaten bu Sevda....miş gibilerin değil.
    Keşke yanında olup,dayakçı öğretmenin gününü bir güzel (!) kutlasaydım.

    YanıtlaSil
  2. canım benim yaşadığınız üzücü olaydan dolayı geçmişler olsun.benimde ilkokul hocam ayrımcılık yapardı herkes den önce okumaya geçtim ama o başka birisine kırmızı kurdela taktı hiç unutmadım .ama onun dışında ortaokul ve lisedeki bazı hocalarımla hala görüşüyorum.iyiki dersime girmişler sevgiler

    YanıtlaSil
  3. Hediyelerin pek sevimli Sevdacığım. Öğretmenlik diğer adı da insan yetiştirme sanatı zor bir meslek. Hatta zor bir zanaat. Aslında o öğretmenin yaptığı şeyin savunulur bir tarafı yok. Ama sonuçta bizler gibi etten kemikten yapılmış bir insan dünya kadar sorunları olan. Belki birazda onlar adına da düşünmek gerekiyor. Bizler bazan kendi çocuklarımıza bile yetemezken, tahammül gösteremezsen onlar hem anne babalara, hem yöneticilerine hemde hayata karşı mücadele vermek zorundalar. Dediğim gibi bu yazdıklarım onun yaptığı şeyin doğruluğunu savunmak değil yanlış anlaşılmasın. Ayrıca bence öğretmenlerimize düzenli aralıklarla terapi uygulamaları getirilmeli. Devletimiz böylece hem daha sağlıklı nesil yetiştirilmesini sağlamış olur, hemde istenmeyen sevimsiz olaylara tanık olmamız (özellikle çocuklarımızın, çünkü tokadı yiyen çocuk arkadaşlarının, toplumun önünde rencide olmadı mı?)engellenebilir. Tabii bu sadece bir hayal. Eğer kişinin elinde imkanları varsa bir uzmandan yardım alabiliyor. Yoksa o da yok. Hepimize kolay gelsin bu hayatta.

    YanıtlaSil
  4. Tülin Ablacığı çok haklısın, ne iyi olurdu içimde de kalmazdı kutlardık beraber

    YanıtlaSil
  5. Mihrimah insan hiç unutmuyor değil mi keşke aklımızda hep iyiler kalsa

    YanıtlaSil
  6. Dilekciğim ne güzel yazmışsın keşke herkes senin gibi empati yapabilse, elini vicdanına koyabilse, neyse ki çok kıymetli öğretmenlerimizde var Allah onların güzel yüreklerini korusun hep

    YanıtlaSil

Yorum Gönder