EVVELOTEL

Bu yıl okuduklarım arasında Ayfer Tunç başı çekiyor. Her kitabını ayrı beğendim, hepsi ayrı izler bıraktı yüreğimde.Bu yılın son Ayfer Tunç kitabı "Evvelotel" di. Kitabı kütüphaneden aldım. Bu arada kütüphaneden ödünç alıp okuduktan sonra çok beğendiklerimi, kendi kitaplığım için mutlaka alıyorum. Mevsimden mi, içinde bulunduğum ruh halinden mi bilmiyorum, bu kitaptan o kadar çok cümleyi defterime yazdım ki. İki bölümden oluşuyor kitap Birinci bölüm Evvelotel, içinde dokuz öykü var. İkinci bölüm Saklı, burada da dokuz öykü var. "Ayfer Tunç 1989' da yayınlanan ve aynı yıl Yunus Nadi Öykü Armağanı' nı kazanan ilk kitabı Saklı' nın öykülerindeki temaların ve/ veya karakterlerin bir çıkış noktası oluşturduğu yeni öykü kitabı Evvelotel ile yaklaşık üç yıl aradan sonra okurun karşısına çıkıyor. Edebiyatımızda pek örneğine rastlamadığımız türden bir çalışma olan Evvelotel' in koyu öyküleri, Saklı' nın öykülerinin devamı değil;ancak , yazarın Kapak Kızı adlı romanının sonunda da vurguladığı gibi, yazarın zihninde karakterlerin yaşamayı, temaların kendini üretmeyi sürdürdüğünü gösteriyor. İlk kitabı Saklı'yı da içeren Evvelotel, Ayfer Tunç' un yapıtları içerisinde yepyeni bir doruk. Gerek çok katmanlı yapısıyla, gerek öykücülüğümüze getirdiği açılımlarla, gerek yapıtın gerçekte tamamlanmamış bir süreç olduğunu hatırlatışıyla Evvelotel, çok konuşulmaya aday." Arka kapaktaki bu alıntı kitabın özünü anlatıyor.
"Sinirli yapar bizim buralar adamı. Öyle tuhaf bir yerdir ki, kaderi hızlandırır. Üç ayda olacak olan üç günde olur,yaran varsa kanar, durduramazsın. Sabrım var sanırsın, tükenir. Öleceğin yoksa bile ölürsün. Ölmezsen eksilirsin . Hâlâ burada yaşıyorsan bil ki, son sen , ilk sen değilsin. Kendimden biliyorum, eksildim" böyle başlıyor kitap. Ben gerçekten çok etkilendim, okumadıysanız şiddetle tavsiye eder, bol okumalı günler dilerim.