Patates...

Sabah uyandım, evin içi karanlıktı. Güneşlikleri açtım, ev biraz aydınlansın diye. Kapalı bir kış sabahında olabilecek aydınlık, içeriye girdi. Kahvaltının ardından Bilge akşamdan kalan ödevlerini yapmaya başladı, ben de mutfağa geçtim. Bulaşıkları yerleştirdim, ne pişirsem diye düşünürken köyden gelen patateslerin son demlerini gördüm. Severim ben bu patatesleri, küçük ve içi beyaz olur. Hemencecik pişer, manavda, pazarda bulunca da sevinirim, ama köyden gelince daha kıymetli olur. Hem tuhaftır patates, çok çekici bir görünümü olmasa da bekledikçe filiz verir, içinde can taşıdığını hissettirir. Yıllar önce nerede okuduğumu hatırlamıyorum ama cüzzam hastalığının yoğun görüldüğü dönemlerde, yamru yumru görüntüsünden dolayı bu hastalığa sebep olduğu düşünülerek üretimi yasaklanmış. Yıllarca sürgün yemiş patates. Benim patateslere gelince köyden geldi dedim ya, ben de yıllardır hep bir köy özlemi vardı. Özellikle çocukken sorarlardı "nerelisin" diye, "Çorum-Alaca" derdim.Ardından korktuğum soru gelirdi "baban hangi köyden" "babamın köyü yok Alaca'lıyız işte" derdim. Arkadaşlarım yaz tatillerinde köylerine giderlerdi. Sonra annemin köyü geldi aklıma, hayal meyal hatırladığım. Anneannemler yıllar önce çoluk çocuk Hollanda' da yaşamaya gitmişlerdi, sanırım o yüzden onun köyüne doğru düzgün gitmedik. Sorulara "babamın köyü yok ama annem Akpınar'lı " demeye başladım. Annemin benle yaşıt kuzeni gelirdi yaz tatillerinde Hollanda' dan. Bize bırakırdı ailesi onu, köye giderlerdi. O hiç sevmezdi köyü, "her şey köy kokuyor, yemek yiyemiyorum" derdi. Annem köy peynirini "bakkaldan aldım" diye kandırıp yedirirdi, biz gülerdik. Bazen babamla köy düğünlerine giderdik, bir keresinde de, babamın köyden biriyle konuşmasını hatırlıyorum, "yakında elektrik gelecek bizim köye"demişti adam. Ne garip gelmişti bana. Yıllar geçti, doğduğum yerden çok uzaklaştık. Derken otuzumdan sonra Kocam'ın köyünü gördüm. Kötü yollarını, çok az  olan insanını, yer gök ağaç olmasını sevdim. En çok da bereketli topraklarını, ekilen tarlalarını. Kızımın yalın ayak toprakta dolaşmasını, böğürtlen toplamasını. Kızdım kendime patateslere bakarken bu sene gidemedik diye, ama bu yaz çok yoğundu biliyorum ama gidemedik işte.
Patatesten çıkıp nerelere gittim, kış sabahı bütün anıların toplanıp geldiği sabahlar, hüzünlü ama güzel...