Hafta Sonu
Dünden beri üzerimde bir kırıklık var. Dün sabah erkenden kalktı bizimkiler, başıma dikildiler. Ben de kahvaltı falan hazır sanıyorum. Neyse kalktım, birlikte kahvaltı hazırladık. Kahvaltı faslından sonra ben çamaşırlarla boğuştum. Yıka, kurut, katla şeklinde. En son koltuğa kendimi atıp, kitabımı elime alınca Bilge kurtlanmaya başladı "dışarı çıkalım" diye. Koca halime acımış olsa gerek ısrar etmedi, Bilge'yi alıp dışarı çıktı. Evde kendi başıma kalmak ne iyi geldi. Kendime ıhlamur yaptım mis gibi. Koltuğumu pencere kenarına çektim. Hafta içi aldığım laleler coşmuşlar, dışarıda usul usul yağmur yağıyor. Başladığım iki kitap vardı incecik. İkisini de bitirdim. Öyküler birbirine karıştı, arada uyuklamışım. Akşam bizimkiler geldi, ikisi de pek neşeliydi. Mutfağa girip yemek hazırladık. Bu sabah yine keyifsiz uyandım, mevsimden mi acaba diye düşünüyorum. Zira bariz bir şikayetim yok, sıfır enerji ve arada bir de ince bir baş ağrısı var. Neyse haftamız güzel olsun diyeyim.
Çok geçmiş olsun, bu kırıklıklar mevsim dönüşlerinden olsa gerek...
YanıtlaSilLaleler harika görünüyor:)
Yağmur, kitap, çiçek, sessizlik... Insan başka ne ister :)
YanıtlaSil