Günler Geçerken

Bu ara çok okuyorum, okudukça okuyorum bir de güzel bir yer buldum şuraya kaydediyorum. Şansıma güzel kitaplar denk geliyor diyeceğim ama sanırım seçici olmaya çalışıyorum. Her şeyi okumaya hem vakit yok hem gerek yok bence. Her şey iyi güzel de gözlerimde acayip batmalar başladı. Göz kuruluğundanmış. Gözyaşı damlası kullanmaya başladım. Günde dört kez. Sabah ve akşam Bilge gözüme damlatıyor. Geçen akşam "kimin gözyaşları ki bunun içindekiler?" diye soruyordu:))

Günlük listeler yapıyordum ya, artık yapmıyorum, bir işe yaramıyor sadece kafamı tırmalıyor sadece.
Unutmayım diye ufak notlar yazmaya başladım. Rahatsız etmiyor. Zaten ben ne kadar sıralasam da alt alta hayat bildiğini okuyor. Kendi kendime şunu yap bunu yap demenin bir anlamı olmadığını düşünüyorum artık.

Birkaç gündür hava çok soğuk. Ağaçlara söylenmeyi bıraktım, havaya söyleniyorum:)) Gerçi her sene böyle oluyor. Ben yine hep bu zamanlar söylenip duruyorum. Bir mevsimin ağırlığını başka bir mevsimle üzerimden atarım diye bekliyorum sanırım.

Çok karamsar oldu sanki bu yazı , aslında kahvemi koyduğum fincandaki tarifi görünce eskiden tarif bulunca mutlaka yazdığım geldi aklıma. Kabartma tozu paketlerinde, takvimlerde, gazete eklerinde ya da köşelerinde ne bulursam yazar ve illaki denerdim. Artık her şey klavyenin ucunda, arama motorunun ağzında.Bakmakla yetiniyorum çoğunlukla. Mutfağa girebilirsem öpüp başıma
koyuyorum. Zaten onu yeme bunu yeme, o kadar kalori, bu kadar yağ...

Neyse iyi bakın kendinize diyerek, gidip kendimi işe gömeyim malum ay sonu, pöffff....