Sevgili Okullar Açıldı Günü


Sabah Bilge' yi okula bıraktım, servisini ayarladım, arkadaşlarını gördüm. Sulak yerde büyüyorlar, hepsi kocaman olmuş, bir de ergen bir tavır oturmuş üstlerine, tüylerim diken diken ayrıldım okuldan...

Ofise geldim, sabah Efes'i gezdirememiştim, onu gezdirdim, bir bardak suyumu alıp oturdum masamın başına.

İkizler de kreşe başladı, kız kardeş şokta; onu al, bunu getir, bir dolu insan, bir dolu farklı tavır. Bilge' nin o dönemleri ne kadar uzak geliyor şimdi bana. Zamanın unutturmak gibi bir etkisi var, iyi mi kötü mü duruma göre değişiyor elbet...

Geçen hafta çarşambadan sonra evdeydik. Koca iş için İstanbul' daydı. Evi bir güzel temizledim, süpürdüm sildim, derken su bitti. Evet suyumuz kartlı ve kart Koca'nın cüzdanında gitmiş. kartın günahı yok farkındayım. Eve marketten su taşımaktan helak oldum, ne kadar çok tüketiyormuşuz hiç farkında değilmişim. Neyse cuma gecesi  Koca geldi de suyumuza kavuştuk. Eskiden olsa kıyameti kopartırdım, sadece bu durum için değil. Her konuda hemen tartışmaya girer, laflarımla döverdim karşımdakini, hatta itiraf ediyorum hoşuma da giderdi bu durum. Uzun süredir böyle değilim o kadar yorucu, o kadar gereksiz görüyorum ki bu tavrı,  bir de itici. Boş ver diyorum, önemli değil...dedim ya zamanın etkileri işte...

Cumartesi Bilge'yi piyano dersine götürmek için taksiye bindik,yaşlıca bir şoför direksiyonda. Gideceğimiz yeri söyledim, baktım duymadı beni, tekrar ettim. Bu arada da Kızılay' ın göbeğindeki alt yapı çalışması bitti mi acaba diye düşünüyorum, nerede insek diye hesaplıyorum. Şoför bağırarak elinin birini sallayarak İran mı İran mı dedi, ben bir zıpladım bağırdığı için. Şaşkın şakın nolmuş İran'a dedim. Bu sefer adam şaşkın Ben sizi İran' lı sandım dedi. Bence İranlı ve sağır sandı. Neyse anlaştık sonunda.

Bilge' yi derse bıraktım ben de kahve içmeye geçtim. Bilge' de dersi bitince yanıma geldi. Birlikte oturduk, konuştuk bolca. Orada olmanın verdiği bir gevezelikle... Çıkışta biraz dolaşıp eve geldik. Havalar iyice serinledi. Bilge dolabındaki yazlıkları kaldırdı, ben kitap okudum. Bu arada fotoğraftaki Sevgi Can Yağcı Aksel in Kapıya Not Bıraktım kitabına başladım ve bitirdim, o kadar güzel öykülerle dolu ki, çok beğendim.

Bilge okul kıyafetlerini ütüledi, çantasını yerleştirdi, çok heyecanlıyım diyerek yattı. Bir süre sonra bu duyguyu unutacağını düşündüm, içim burkuldu...

Eylül hep böyle hüzünlendirir beni ama küs değiliz birbirimize...

Neyse ben ortalığı toparlayayım, iyi bakın kendinize...




Yorumlar

  1. Kartlı su olayına şaşırdım. İyi bir uygulama değil gibi geldi ki örneğini yazmışsınız.

    YanıtlaSil

Yorum Gönder