Annem ve Korsan

Annem bu aralar Korsan' a tuvalet eğitimi vermeye çalışıyor. Tabi pek çok insan gibi köpeğine ölüp biten ama aşırı tembel kardeşime kızarak gezmeye çıkartıyor. Bu gezmeleri kendisi de seviyor ama aşırı sevimli yelken kulağı herkes durdurup seviyor, fotoğraf bile çektiren oluyor diyor:))

Korsan çok hareketli bir köpek olduğu için annem rahat gezdirsin diye sabit 1,5 metrelik tasma almıştım. Onunla rahat gezemiyor diye makaralı ve daha uzun tasmayla gezdiriyor, sabah telefonda sağlam değil mi bu tasma, çok koşturuyor bu sıpa, kopmaz değil mi  diyordu:))

Çoğu zaman birlikte uyuyorlar, gerçi Korsan horluyormuş ama yine de şikayet etmiyor.

Bundan çok değil bir sene önce bu satırları yazacağım aklımdan bile geçmezdi. Annem köpeklerden falan korkmazdı ama sahiplenme denilince kıyamet kopardı. İstemem de istemem derdi. Bize şaşkın bakardı ne kadar zahmetli, ben hayatta yapamam derdi.

İkisini böyle görmek beni acayip mutlu ediyor. Korsan yavru bir köpek ve şefkat istiyor. Annem örgüsünü yaparken gelip yanına kıvrılıyor. Arada şişini çekiyor ya da ipini dolaştırıyor ve annem hiç ses etmiyor:)) Çoğu zaman Korsan uyurken annem uyanacak diye yerinden kıpırdamıyor, kıyamıyor...Birbirlerine çok iyi geldiler...

Bir de yeri gelmişken bahsetmeden edemeyeceğim. Her şeyde olduğu gibi bazı hayvan severler o kadar abartıyorlar ki neredeyse sevmek zorundasın, yardım etmek zorundasın diye bas bas bağırıyorlar. Bence tüm insanlar tüm canlılara zarar vermemekle yükümlü. Sevmeyebilir, korkabilir hatta tiksinmesi bile çok normal ve kabullenilebilir geliyor. Ama zarar vermek, yardım edenlere engel olmak, mama ve su kaplarını atmak gibi zalimce davranışların hiç bahanesi yok.
Sevmek hatta çok sevmek hatta benden daha çok sevmek zorundasın gibi davranışlar sahiden itici. Yapılmaya çalışılan iyiliği de gölgeliyor.

Yardım etmek mevzusuna gelince kimse kimsenin vicdanına ve bütçesine karışamaz. Tabi ki ben de çok isterim her evin kapısının önünde bir yudum su, birazcık yemek olsun ama yapmıyorlar diye kimseye hakaret etmem, doğru bir davranış değil.

Bu konu uzar gider, bir de saldırgan veganlar konusu var ama mevzuya hiç girmeyeyim:))



Fotoğraf en sevdiklerimden, bakmalara doyamıyorum...Son gidişimizde çekmiştim.

Yorumlar

  1. Aşırı baskı oluşunca insanın üzerinde gerçekten geri tepiyor. Sevmelisin, yapmalısın gibi bir baskıyı nedense insanlar kendilerinde hak buluyorlar. Neyse uzun mevzu bu...

    Fotoğrafa ben de bayıldım Sevda ♥

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ne güzeller değil mi😍 evet uzun çok uzun mevzular...

      Sil
  2. hayvanları çok seviyorum..dediklerinize kesinlikle katılıyorum ..benim kedim de evde elişi yapmaya kalktığımda hiç rahat vermiyor ipleri çekiştiriyor...deli mi ne...fotoğraf gerçekten harika..sevgiler canım..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. O kadar tatlılar ki çocuk gibiler oyun oynamaya bayılıyorlar, bizden de sevgiler

      Sil

Yorum Gönder