Canım pazartesi...

Sabah güzel uyandım, hava nane molla, aman olsun hiç onu kafaya takamayacağım. Tibet' in beş hareketinde 21.döngüdeyim. Koca Efes'i gezmeye çıkarınca hemen başladım hareketlere. Biraz başım dönmedi değil, aman olsun, bana iyi geliyor bu hareketler...

Hızlıca duş aldım, Efes'in mamasına ton balığı koydum, gelince bir nevi tanrıymışım gibi davranacak:))
Kahvaltı hazırlıklarına başladım, bizimkiler geldi. Efes gözü mama kabında zorla ayaklarını yıkattı. Baktım Bilge hala uyuyor, ellemeyelim dedim. Kahvaltıyı yapıp, çıktık. Ofise geldik, hemen kahve demledim, her yer mis gibi kahve koktu. Çocuklara da çay yaptım. Üç aya iş mesajları, iş çağrıları geliyor. Üç araba çıktılar, okudum üfledim arkalarından...

Ofiste yalnızım, hatta uzun süredir ilk defa yalnızım... Allahım şu an ki coşkumu anlatamam. Kaç günlerdir oluşturmaya çalıştığım çalma listesini açtım. Ufaktan şarkı mırıldanmaya, sonra söylemeye ve evet dans etmeye başladım... Evde şarkı söyleyemiyorum, sesim çok fena.. bizimkiler bunu yüzüme vurmaktan hiç yorulmuyorlar... Dans etmeye başlayınca Efes havlayıp üzerime atlıyor:))

Sonra açtım burayı sıcağı sıcağına yazayım dedim. Bugünden sonra nasıl olacak sorusu beynimi tırmalıyor, belki bu saçma coşku bunu bastırma çabası ama şunu çok iyi anladım, zamana bırakmam gerekiyor. Kaygılanmak ne ruhuma, ne bedenime, ne de etrafıma iyi geliyor...

Tokyo' nun Son Çocukları dün bitmedi, sırf kapağın güzelliği için almıştım. Garip bir tesadüfle  konusu manidar. Yaşlıların sonsuz dek yaşadığı, çocukların da bir türlü serpilip büyümediği bir dünya...Öyle bir gelecek ki ağaçlar zehirli meyveler veriyor, Yaşayalım Yeter Günü kutlanıyor.Japonya dış dünyayla tüm bağlarını kesmek zorunda kalıyor, yetişkin ve çocuk kavramları yeniden tanımlanıyor...İnsanlar sağ kalabildikleri her ortamda yaşayabilse de, dolu dolu yaşıyorum demek için bundan fazlası gerekiyor ve değişen dünyayla birlikte anlamlar, algılar da dönüşüyor...
Çok güzel, çok duru bir dili var.

İşleri bitirip, eve yürüyeyim diyorum. Markete filan uğramayacağım, sonraya kalsın...











Yorumlar

  1. Tibet'in 5 hareketini neredeyse 7-8 senedir yapıyorum. 21'i tamamlamak zor geldiğinde 11 veya 15 ile yetiniyorum.
    Karantina günlerinde devam ettim ve çok iyi geldi.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ne güzel Sevin Abla, ben de on birle mi devam etsem diye düşündüm , bu hafta devam edeyim ona göre karar vereyim diyorum.

      Sil

Yorum Gönder