İPEK, EBRU, POLİMER KİL

Bu üçlüyü sevdiğimden bahsetmiştim daha önce. Dün bu kolyeleri bitirdim.

İpeğin dokusu, ebrunun rengarenk dalgaları ve polimerin parmaklarının ucunda şekillenmesi, ayrı bir keyif oldu benim için.

Dün fena bir gündü. Kızıma sorarsanız "annem Müdür Bey(!) le kavga etti" diye anlattı üzerinde önlüğüyle okul vakti, benim yanımda ofiste görenlere. Sor bakalım niye kavga ettim? efendim okulun tuvaletleri yukardan yağmur şeklinde akıyormuş, öğretmenler idareye söylemişler, ama bir türlü yaptıramamışlar. Konu bize kadar gelince, biz de Müdür Bey' e sorduk "neden" diye. Bu arada da bir haftadır böyleymiş. Beyfendi gayet kaba "sayın veli iki günlük mevzu, bugün halledeceğiz diye başlayıp, milleti niye galeyana getiriyorsunuz, o kadarcıktan ne olacağa kadar" götürdü. Sonra sınırlarını epeyce zorladı, tabi benim car car çenem karşısında iptal olup, arkasını dönüp gitti. Ben de pazartesiye kadar Bilge'yi okula götürmeme kararı aldım. Bu kararıma 37 aile de katıldı, 3 çürük elma çıktı aramızdan "bunçazdan bişiy olmaz" diye çocuklarını okulda bıraktılar. Dün bütün gün ofisteydik, Bilge'yle boyadık, oynadık, takdık takıştırdık. Bir film izledik, pek güzeldi. Filmin adı Dolphin Tale, gerçek bir hikayeden aktarılmış, yaralı bir yunus ve onu iyileştirmeye çalışan insanlarla ilgili, hem komik, hem hüzünlü. Neyse "biz de yunus alalııııııım, noluuuuur" feryatlarına "Ankara'da deniz yok ki"bahanesiyle ve evcil hayvan tanımıyla karşılık verdim. Bugün yine ofisteyiz, öğleden sonra veteriner randevumuz var, yarın Lösev' e götüreceklerimizi toparlayıp, günü sonlandırırz diye düşünüyorum. Hepimize güzel bir hafta sonu diliyorum...