Kaç gündür buraya yazma niyetindeyim, kafamda bi dolu kelime. "Yazmasan ne olur" demeyin burası bir nevi "kendime ve kızıma not" sayılmaz mı:))
Bu sene çok yoruldum, hatta bu yazıyı yazarken bile esniyorum. Yıllardır Koca' yla birlikte yürüttüğümüz işimiz büyümeye başladı. Böyle olunca ben çok hazırlıksız yakalandım. Umarım yeni yılın ilk yarısında her şeyi toparlarım. Toparlayamazsam halim fena:))
Bilge bu yıl sanki daha bir büyüdü. Bu yıl onun ve bizim için önemli, bakalım hayırlısı olur inşallah.
Kitap hedefimi tutturamasam da geçen seneden dört fazlayla yani seksen kitapla yılı bitiriyorum. Şimdiden kitap kulelerim hazır, heyecanla okuyacağım zamanları bekliyorum.
Aslında kendimce muhasebeler yaparım yılın bu zamanları ama bu sene hiç içimden gelmiyor. Memleketin hali belli, gün geçmiyor ki insanın içini ezen bir şey olmasın. Hava buz gibi sokakta bir sürü insan var, arkamı dönüp gitmek çok utandırıyor beni, bir şey yapamamak çok fena.
İnsanlar çok acımasız olmuşlar, kimsenin kimseye ne saygısı, ne sevgisi, ne şefkati var.
Etrafta görmesem sosyal medyada görüyorum. İnsanların mutluluklarına burun kıvırmalarına belki çocukça diye bahane bulabilirim ama acılarına bile laf sokuşturmaları içimi donduruyor.
Yeni yılda en çok sağlık diliyorum, özellikle çocuklar için. Ve vicdan diliyorum, Allah kalplerimizi iyilikle doldursun, buna çok ihtiyacımız var. Yanımızdan, yöremizden iyi insanlar eksik olmasın. İyi bakın kendinize, mutlu yıllar...
