Sabah erkenden uyandım. Ev soğuk geldi.Kombinin derecesini yükselttim. Yine kar mı yağdı acaba diye pencereye yöneldim. Kar yoktu ama gri, ağır bir Ankara havası vardı. Belki erken olduğu içindir dedim, hava durumuna bakmaya üşendim. Efes kanepenin kenarına başını dayayıp acayip bir şekilde uyumuş, Ayak ucuna kıvrıldım. Telefonu mu aldım, orada burada biraz dolandım. Dün Kum Tefrikaları' nı bitirmiştim. Sonu çok acayip ve eğreti geldi.
Şükran Yiğit' in okumadığım tek kitabı Çatıkatı Aşıkları' na başlamıştım.Sabah elime aldım, ne güzel başladı, su gibi akıyor.İlk satırlarda Niteliksiz Adam kitabından bahsediyor. Geçen yaz almaya niyetlenmiş Yapı Kredi Yayınları' nda iki cildini bulunca diğer iki cildi sormuştum. Görevli çevirmenin iki cildi çevirdikten sonra öldüğünü ve sonrasında çevrilmediğini söylemişti. Böyle olunca almaktan vazgeçmiştim. Şimdi kitapta okuyunca en azından iki cildi okusaydım diye geçirdim içimden...
Pazartesi akşamı Bilge' nin okulundan haber geldi, okullarda yüz yüze eğitime ara verildi, online eğitim devam edecek diye. Aslında habere sevindim derken dün tekrar haber geldi. Okullar devam edecekmiş, sinir oldum. Pandeminin ilk zamanları hiçbir şey net olmamasına, ölüm haberlerine rağmen kendimi bu kadar umutsuz ve belirsizlik içinde hissetmemiştim.
İçeri aldığım yılbaşı çiçeğine takıldı gözüm. Tomurcukta kaldı öylece. En az üç aydır pembe tomurcuklar üzerinde ne açıyor, ne dökülüyor. İnternete baktım hava aniden soğuyunca olabiliyormuş. İçim cız etti, bir garip hissettim.
Fotoğraf hafta sonundan, belki de bir önceki hafta sonundan, tam emin olamadım. Tütsü Bilge' yle sonbaharda topladığımız çam yaprakları. Mis gibi oluyor yakınca...
İşe gitmesem mi diye düşündüm ama ayın biri olduğu geldi aklıma. Gideyim ofise, ay sonlarında kafeste koşturan tombiş bir hamster gibi hissediyorum...
Bugün toparlayayım işlerimi, yarın asarım işi...
