Kış...

Dün yılın ilk karı yağdı. Lapa lapa yağıyordu ama tutmadı. Bir gün önce havaya bakıp "kar topluyor sanki " demiştim. Artık bozkırı iyice özümsedim sanırım. Ama hava birden soğudu. Ankara' nın meşhur ayazını bilenler bilir. Dışarıda kalanın Allah yardımcısı olsun.

Bilge okula iyiden iyiye alıştı ve sanırım okulu sevdi. Olumsuz bir şey duymadım (tahtaya vuruyorum) Veli toplantısından sonra anneler telefon uygulamasında grup kurmuşlar. Bilge arayıp telefon numaranı vereyim mi diye sorunca şaşırdım. Bunu bana sormayı akıl etmesine sevindim. Neyse çıkıntılık yapmayım, dört yıl beraberiz nihayetinde diye ver dedim. Allahım bu kadın milletindeki boş vakit ve boş laf bolluğuna hâlâ şaşırıyorum. Çocukları çekiştirmekten tutun da, öğretmenlere kadar neler neler. Sadece ödevlere bakıyorum takip etmek için. Sinir bozucu.

Öğleden sonra ofisten çıkıp Bilge' yi karşılamaya eve geliyorum. nemrut suratlı bir kadın var hep girişte oluyor,  o da çocuğunu filan bekliyor sanırım. Nasıl suratsız anlatamam, önünden geçerken selam veriyorum (selam vermeden geçmek ayıp gibi geliyor) zora ki kafasını sallıyor. İnsanların üzerinde böyle bir etki bıraktığının farkında mı acaba...

Akşam Bilge' yi telefonundaki interneti iptal ettirmekle tehdit ederek, sebze yemeği yedirdim. Yediğini görünce sinir oldum...

Balkondaki miyatür gülümle,horoz ibiği gibi olan çiçeklerimi soğuk vurdu sanırım. Limon ağacım da yapraklarını buruşturdu:((

Dün kereviz pişirdim, bugün işe getirdim öğlen yeriz diye. İ' nin yüzü düştü sanki:))

Ayla Kutlu' nun "Yedinci Bayrak" kitabına başladım, sürekli okurken uyuya kalıyorum, bu da sinir bozucu...

Sabah okul Servisi on dakika geç kaldı. Şoförün telefonu kapalıydı. Hem soğuktan donduk, hem merak ettim. Tam vazgeçip eve girecekken servis geldi. Kapıdan  "K. Bey telefonunuz kapalı ulaşamadım size, başınıza bir şey geldi sandım" dedim Gayet pişkin "şarjım bitmiş" dedi. Şaştım kaldım. Diğer çocuklarda bekliyordur diye uzatmadım. Allahım aklıma sahip çık yarabbim.
Ben de var bir tuhaflık diye ciddi ciddi düşünüyorum...

Güvercinler ve arada kaynamaya çalışan birkaç serçe mama kabının başındalar. Katur kutur mama yiyorlar:)) Onları izlemek keyifli...

Çocukken nefret ederdim kış mevsiminden, uzun süredir sevmesem de gözüme batmıyor.

Haftaya iki ayrı tiyatro oyununa gidiyorum, bunu yazarken bile gülümsüyorum...

Öyle işte...