21 Eylül

Bu gün 21 Eylül, Dünya Barış Günü. Benim gibi çoğunuzda buruk bir gülümseme bırakıyor bu cümle eminim. İnsanlığın geldiği bu noktaya ne kadar uzak, uzak olduğu kadar anlamlı. İçimde azalıp çoğalan umudumun arkadaşı, herseye rağmen umut etmeye devam...
Sonbahar yanında ışığı, renkleri ve üzerimize eklenen giysileriyle geldi. Yürüyüşlerimizde gözüm hep etrafta, ağaçlarda, bulutlarda.  Şanslıysak kocaman bir ağaç altından geçerken, başımızdan aşağı konfeti gibi bırakıyor yapraklarını... Patilerimizin altında kuruyan yaprakların hışırtısı. Kahveye, çeşit çeşit çaylara düştüğüm zamanlar. Arada kırmızı ya da beyaza kaçamaklar yapmalar... 
Tabi bu geçişler ani olunca bünye her sene şaşırıyor. Hep yaşarım bunu, tezgahta şeftali ararken, mandalinayı görürüm, ben de şok etkisi yaratır. Önce bitti mi yaz? burukluğu, sonra sonbaharı karşılama.
Geçen hafta Ekin Deniz Kuzu' nun Ölüm Kalım Öyküleri! ni okudum. Hikayelerde hep Bir İlhan Erman var, bir de aralarda Selma dahil oluyor, aslında bir tema üzerinden öyküler okumayı sevmiyorum, sanki çok hazırlıklı oluyorum gibi. Öyküler de ortak isim İlhan ama başka başka kurgularda İlhan. Fena değildi, sevmedim diyemem ama yazardan bir roman okumak isterdim.


Percival Everett' in Ağaçlar kitabı da bu hafta bitenlerden. Uzun zaman önce içine giremediğim bir kitabı okuma ısrarımı bir kenara bırakmıştım. Garip cinayetler ilgimi çekti, sürekli eklenen yeni kişiler, yeni cinayetler, nasıl toparlanacak derken, bitirdiğimde tam bir vakit kaybı olduğunu anladım. Hissiyatımıza güvenmek gerekiyor belkide...
Livia (Lawrence Durell ) okumaya devam ediyorum, evet zor bir okuma ama başka bir tat bırakıyor. 
Gelecek haftayı bu kitaba ayırırım diye düşünüyorum. 
Aslında bugün Seğmenler Parkı' na mı gitsem oturup. bir kenarda güneşlensem, okusam, yazsam çizsem diye uyandım ama Efes dibimden ayrılmıyor bugün, gidemeyebilirim. Gelecek hafta 200 saatlik yoga uzmanlık eğitimimin son dersini verip sertifikamı alacağım. Daha evvelki kötü deneyimimden sonra, bu iyi hissettirdi. Sonrası yeni bir eğitim başlıyor, yine 200 saatlik:)) öğrenciliğin, öğrenmenin bana açtığı alanı seviyorum.
bugünün şarkısı bu olsun, keyifli bir hafta sonu dilerim, sevgiler.

Yorumlar