18/19/20 Günler

Çarşamba sabah yine doğal rutinimizde başladı. Bilge' yi okula yolladım, ben ofise gittim.İşleri toparladım, annemin ameliyatıyla ilgili internette bakmamaya çalıştım.Dizi izledim.Yeni bir kitaba başladım.Efes' i gezdirdim.İ.' yi sıkı sıkı tembihledim.Eve gelince el bagajlarımızı hazırladım, bir sürü telefon görüşmesi yaptım.Bilge geldi, inatla yemek yemedi. Sonra Koca geldi, maaile havalimanına gittik.Arabada köpek var diye güvenlikte durdurulduk. Kimliklerimize bakma bahanesiyle Efes' i sevdiler 😊 Bizimkilerle vedalaşıp, alana girdik.Sonrası malum. Oradn geç, onu çıkar bir daha geç derken sonunda kapıya geldik.Beklerken Bilge acıktım dedi tabi.Ona yiyecek, bana kahve derken uçak saati geldi.Tıklım tıklım bir yolculuktu. Uçakların kutsal aletler olduğuna bir kez daha kanaat getirdim. Aslında korkmuyorum ama inene kadar bir nevi hatim indirdim😊 Erkek kardeşim bizi karşıladı Antalya' da. Annem ne gerek vardı deyip durdu bütün gece. Çok geç yattık,sabah erkenden hastahaneye gittik.Öğlen ameliyata anca alındı odya getirilmesi iki saati buldu. Bu yaşına kadar ki ilk ciddi ameliyatı olan ve ilk kez narkoz olan annemin ayılma süreci fenaydı. Bu arada anladık ki annemde ağrı eşiği diye eşik yokmuş.Ortalığı yıktı ağrım var diye. İnsan kendini çok çaresiz hisssediyor.Sürekli ağzımda bir geçecek lafı geveleyip durdum.İki saat sonra toparlandı.Doktora naz yaptı .Doktoru çok iyi ama sagolsun. Sakin bir gece geçirdik.Ben yanında kaldım.Sabah erkenden de çıkarttılar.Eve getirdik, çok daha iyiydi. Beraber yemek yedik, annemi kardeşime ve komşulara emanet edip uçağa yetşmek için Bilge' yle yollar düştük. Uçakta uyukladim.Alandan eve gelirken kafam düşüyordu.Efes bizi görünce havalara uçtu. Akşam yemeğini yediten sonra,oturdugum yerde uyuya kalmışım.