Günler ve geceler...

mevsim yavaş yavaş son bahara dönüyor. Eskiden olsa eni konu üzülürdüm. Oysa bir kaç senedir buna takılmıyorum. Yaz kadar kışı sevmeyi de öğrendim.

Günlerdir yazayım diye aklımdan geçiriyorum ama bir türlü yapamadım. Ülkenin gündemi her gün kafama kafama vuruyor sanki. Elim kolum dökülüyor, hiçbir şey yapmak içimden gelmiyor. Gözümü kulağımı kapatsam diyorum ama işe yaramayacağını biliyorum...

Kış hazırlıkları bitti sayılır. Domatesler kavanozlandı, fasulyeler buzluğa yerleşti. Dolaba biraz da kahvaltılık sos stokladım. Bir tek turşu kaldı, onu da bir ara hallederim...

Bilge bu sene tatile doyamadı, bir kere bile okul lafı etmedi...Ama güzel kitap okudu ve muazzam resimler yaptı...

Efes' e mama aldım, uzun zaman önce mama fiyatlarına şaşırmayı bırakmış olmam gerekiyordu...

Moskova' da Bir Beyfendi' yi okudum, çok güzeldi, çok naifti iyi hissettirdi...

A. Zambra 'nın Belgelerim' i okudum, sonuna doğru çığlık atmamak için kendimi zor tuttum, o kadar baydı...

Marco Polo' nun Dünyanın Hikaye Edilişi' ni okuyorum, çok ilginç...

Hakan Bıçakçı' nın İki Rüya Dokuz Gerçek kitabını okudum, kısacıktı...

Netflix çöplüğüne döndüm,  kusacağım o kadar yani...

Yoga hocam eğitmen olmak ister misin dedi. Düşündüm, istemediğime karar verdim. Araç olarak kalsın amaca dönüşmesin dedim.

Bu liste iyice uzamadan kaçayım, iyi haftalar olsun...