GEZMELERE GİTTİK

Salı akşamı Nevşehir' den bir arıza geldi. Çarşamba sabah 7' de yola koyulduk.
Önce Uç hisar' a uğradık. Tabelalarda "Üç hisar" yazıyordu ama halk "Uç hisar" diyor. Kocayı arızanın olduğu otele bıraktık, kızımla yollara düştük. Şimdiden uyarıyorum bol fotoğraflı bir yazı olacak:))

peri bacaları, doğal güzellikler, taş evler ve konaklar o kadar güzeller ki

Nerdeyse her evin kapısında bir fotoğraf çektik.

Kızımın keyfi yerinde, itirazsız poz verdi bana

"Peri Bacaları" diyince itiraz etti. "Hani periler masallarda ve çizgi filmlerde oluyordu, periler yapmamıştır bunları, inşaat işçileri yapmıştır" dedi durdu:))

Hatta bu tezini Japon ve Fransız turistlerede anlattı :))

Heryer rengarenkti, hava da Ankara' dan daha sıcaktı.

Bu kapıyı çok sevdik

Derken bir sanat evine daldık. Naile hanım ve eşi çok güzel konuk ettiler bizi.

Naile Hanın Ebru sanatına gönül vermiş bir sanatçı. Kullandığı taş boyaları, malzemeleri

teker teker anlattı bize.

Bu arada da bizim şaşkın bakışlarımız arasında bu güzelliği yaptı.

Atölyesine, eserlerine, kendisine ve eşine hayran kaldık.

Ardından tesadüfen güzel bir mekan bulduk, bu koca tabağı yalladık yuttuk Bilge' yle

Atladık taksiye doğru Göreme' ye gittik.

Dilek ağacı bile bulduk (Tülin abla bağladım senin için bir ip, güzel dilekler diledim)

Etraf o kadar güzeldi ki, şaşkın şaşkın dolaşırken Açık Hava Müzesi' ne gitmeye karar verdik.

"Biraz yürürsünüz "dediler, düştük yola

Yürü yürü müze filan yok, yolda gördüğümüz insanlara soruyoruz "biraz ilerde "diyorlar


Yürümeye devam, hala müze yok, ben "acaba zaten müzenin içindemiyim etraf açık hava müzesi gibi" diye kurmaya başlıyorum:))
Başkasına soruyorum" dörtyüz metre sonra"diyor, gidiyoruz hala yok, başkasına soruyoruz "üçyüz metre sonra "derken

bolca mola veriyoruz yolda

Sonunda 3 km yürüdükten sonra varıyouz müzeye.

Müze kartı çıkartın derim, zira girişler 15 TL. Ben müze kartımla giriyorum

Bilge isyan ediyor "ben bisiklet sürecek kadar büyüdüm, ben de kart istiyorum" diye

Halimize gülen görevlilerin eline verdikleri free bilete tav oluyor bizimki:))

İçerisi tıklım tıklım yabancı dolu, Bilge sinir oluyor sorularının cevapsız kalmasına, ama bu haliyle bolca tebessüm topluyor etraftan.
Akşam üzeri yemek yediğimiz yerden görünen manzara, "biz niye o kadar yükseğe çıkmadık" diyen Bilge...
Hava kararmaya başlıyor, günümüzden oldukça hoşnut,çantamız hediyelik eşyacılardan aldığımız ıvır zıvır dolu, ayaklarımız zongurdarken dönüşe geçiyoruz.
Tabi Sevgili Kocam bu gezmenin sonunda yemek faslında katılıyor bize. Onun daha önceden gezmişliği var buraları, biz eğlendik diye mutlu ( vallahi öyle söyledi)...

Yolda bulutları izleyip, güneşi de batırdıktan sonra gece dönüyoruz evimize.

Çok iyi geldi bu gezme bana, çok ihtiyacım varmış farkında değilmişim:)))