CANI SIKILAN BİLGE...

Pazar günü önce buraya gittik. Bu manzarayı görünce "Aman Allahım" oldum, ardından

yaprakların arasında bu güzelliği görünce hayran hayran baka kaldım. Ama çok kalabalıktı ve sürekli "çoook sıkılddddıııım" diyen Bilge' nin de etkisiyle başka bir yere gitmeye karar verdik.
Koca Çayyolu'nda müşterimiz olan "Köfteci İbrahim" e götürdü. Islama köftesi meşhur olan bu yere gidince baya şaşırdım.Bu tarz köfteyi ilk kez tattım, çok güzel ve hafifti. Sahipleri ve çalışanlar çok ama çok kibarlardı.

Masamız önce gözümüzü, ardından ziyadesiyle midemizi doyurdu. Asıl en güzeli Bozkırda bir vaha edasındaki bahçesiydi. Hiç sevmediğim halde saksılarca sardunyaya ben dahil herkes hayranlıkla bakıyordu.

Güller ve amerikan sarmaşığıyla kaplı duvarların arasında, hala çiçekli mor salkımlar da görmek beni mutlu etti.

Minyatür güller, zinyalar, adını bilmediğim rengarenk güzellikler ve

en çok da cam güzellerini görmek beni çok mutlu etti.

Gelelim "canı sıkılan Bilge" ye. Günlerdir ağzımızda bu laf "çok sıkıldım çook". Sebebi çok basit, uyku düzenini alt üst ettiği için bu kadar keyifsiz. Önce hasta mı acaba diye korkmuştum ama sadece yorgun olduğunu fark ettim. Birkaç gündür gündüz gözünü kırpmayıp, gece de uyuma saatini uzatıp, sabah 6 da zıplayınca böyle oluyor tabi. Cumartesi günü mayo almaya gittik, yüzme dersi için. Tabi yanında kaymayan terlik ve bone de aldık. Evde bütün gün mayoyla dolaştı, tutturdu denize gidelim diye:) Hava da bir tuhaf, çocuğu alıp bir yere de götüremiyorsun. Bir bakıyorsun yağmur yağıyor, bir bakıyorsun güneş bunaltıyor. Evde kalınca da "çoook sıkıldım" lar geliyor. Allah' tan bu sabah geç kalktı, belki dengeyi buluruz...