KOŞTURMACA

Dün uzun zamandır yorulmadığımız kadar çok yorulduk kızımla. Öğlen teyzemle buluştuk, kursunun sergisine gittik. Ordan biraz malzemecileri dolaştık, ofise geldik.
Ben polimer kille oynadım durdum. Renkler renklere karıştı derken ortaya bu kolye uçları çıktı.
Akşam üzeri Bilge' nin kursuna gittik. Ek ders konmuştu, çıktığımızda saat dokuza geliyordu. Kızılay' da insanlar dükkanlarını kapatırken, ortalık sessiz sedasızken el ele tutuşup, durağa gitmek çok hoşumuza gitti. Eve geldik, yemek yedik, Bilge uyuya kaldı. Ben de kitap okurken ayaklarımın zonklaması eşliğinde uyuya kaldım:))
Tezhip sanatı benim çok bilmediğim bir dal. Teyzem bu sene kursuna gitti. Bunlar yaptıklarından sadece ikisi.
Malzemelerine, fırçalarına, boyalarına bakarken beni çok çok aşan bir uğraş olduğunu düşündüm. Zaten herşeyi yapmak zorunda da değilim elbette. Ama gönül bu güzel gördüğü herşeyi "yapabilirmiyim acaba" diye geçiriyor içinden. Çok zahmetli ama ortaya çıkanlar müthiş.
Gezmek isteyenler içi Zafer Çarşısı'nın alt katındaki sergi salonunda sergi devam ediyor.
Dünün en rarip/ komik olayı; giyisi alışverişi yaptığımız bir mağzada kasada kredi kartı onay vermeyen bir kadını "pos cihazını biraz sallasana çeker belki" demesiydi:)) kredi kartı kullanmayı yıllar evvel bıraktığım için kendimi bir kez daha sevdim, "yaşasın nakit kullanmak" diyorum, bir de bu filmi izledim, eğlenceliydi. Özellikle İtalya manzaraları muhteşemdi. İtalya' ya gidip şarap, peynir filan tatmak istiyorum ama önce masamın üstündeki evrak yığınını halletmeliyim. Bir de bugünlerde zırt pırt düşen, olmadık yerlere toslayan kızımın başının üstünde bir tuz çevirip okuyup üflemem gerekiyor (annem söyledi). Tamam bittiriyorum yazımı:))