OFFF, PUFFF...

Hafta sonumuz tam başlıktaki gibi oflayıp, puflayarak geçti. Cumartesi kursumuz erken başladı. Sabahtan gittik. Bilge' de bir keyifsizlik, bir durgunluk vardı.
Gösteri için hazırlanan tütütler ve iki arkadaşının doğum günü kutlamaları birazcık yüzünü güldürdü.
Çıkışta bir saat deli gibi yağan yağmurun dinmesini bekledik ardından bir taksiye atladık. Bir saatlik yağmurun başkente yaptıklarına şaşırarak, su basan alt geçitleri kullanamadığımız için dolana dolana ve hafiften taksi şoförüne kıllana kıllana eve gittik. Evin önü çamur ve çöp deryasıydı. Nerden geldiği belli olmayan birsürü çer çöp yol kenarlarındaydı. Bilgeyi kucağıma alıp, yeni papuçlarımı feda edip, eve geldik. Takside bir süre uyuklayan Bilge' nin sesi eve geldiğimizde başka birisinin sesiyle karışmıştı. Günler önce gönderdiğimizi düşündüğüm soğuk algınlığı, bumerang misali zıplayıp geldi. O gece sabaha kadar öksürdü, bol bol balgam kustu.
Sabah o kadar bitkindi ki, öğlene doğru tekrar uyuya kaldı. Sonra uyanıp bir posta daha kusup,güzel bir yemek yedi. Bu arada okaliptus yağı buharlaşıp durudu evimizde. Arada gözlerim kapanınca mentollü orman rüyaları gördüm.
Leylak Dalı kütüphanesinden aldığım kitapların ilkiydi"Huysuzun Teki", çok güzeldi, zaten bir çırpıda bitiverdi.
Yatakta oyalanırken bu çakma qulling çalışmasına giriştik. Bilge' nin çok hoşuna gitti, renk renk kağıtlar, kıvır kıvır yapıştır...
Gece rahat uyudu, sabaha karşı bir posta daha balgam kustu, tekrar uyudu. Sabah keyfi yerinde uyandı, kahvaltısını güzel yaptı, sesi hala çatal çatal ama daha tanıdık. Şimdi yine elinde renkli kağıtlar, yapıştırıcı ve kıpır kıpır bir hal var, şükürler olsun:))