Nerede Kalmıştık

 Mevsim bahardan yaza dönerken ortalıkta uçuşan polenler yine her yıl olduğu gibi canımı okudu. Ne yaparsam yapayım( maske, takviye vitamin, yoga, nefes vs.vs.) işe yaramıyor. Geriye bir tek dışarı çıkmamak kaldı, nasıl olacak bilmiyorum. 

Dün işe gitmedim. Bir gece önce hapşurmaktan helak olmuştum. Sabah gezmesinden sonra Efes bir tarafa yayıldı, ben bir tarafa derken patisini yalayıp gözüne sürdüğünü fark ettim. Gözlerine göz damlası yaptım, bir süre sonra gözünün kenarında pisipisi otu buldum. Gözünden çıkartmış. Nasıl korktum. Hemen veterinerle konuştuk, antibiyotikli bir göz damlası verdi, üç gün bekleyelim, ellemeye devam ederse bakalım dedi. Akşamdan beri gözüm üstünde, dokunmuyor umarım başka yoktur.

Roberto Bolano' nun 2666 kitabını bitirdim. Bittiğinde derin bir nefes aldım. Zor bir okumaydı, bazı bölümleri aksa da özellikle 4. bölüm tam bir zulümdü. Kadın cinayetleri, tüm detaylar, hiç bitmeyecek gibiydi. Son bölüm sanırım en güzeliydi. Kitap bittiğinde zorlansam da, okumuş olmaktan büyük keyif aldığımı fark ettim. 

Marguerite Duras' ın Yeşil Gözler kitabı da bölüm bölüm okuyabildiğim, eleştiri tarzında bir kitap. 

Elimden düşmeyende ise Stanislaw Lem' in Kör Talih kitabı var. Hafta sonu bitiririm diye düşünüyorum.

Film izlemek bu ara hiç keyif vermiyor. Bir kaç anime var dizi olarak izlediğim. Kısa kısa, yormuyor. 

Gerçi takip ettiğim iki dizinin son sezonları gelecek. (Lucifer veThe Kominsky Method) onları izlerim:)

Onun dışında pek bir şey yok. Gündemden olabildiğince uzak durmaya çalışıyorum. İzlerken, dinlerken ve okurken aşırı derecede aptal ve çaresiz hissediyorum.

Neyse , keyifli bir hafta sonu olsun...