3 Kasım


 Erkenden uyandım bu sabah. Dün akşamki yoga dersi yorucuydu. Duştan sonra azıcık uzanayım demiştim, uyumuş kalmışım:) Bu yorgunluğun sonrasındaki uyku keyifli oluyor, yattığın yeri beğenirsin kıvamında...

Geçen gün vergi dairesine gitmek zorunda kaldım, bir  iş için vergi ödemesi yapmam gerekiyordu. Önce hes kodumu göstereceğim diye anlamsızca çabaladım. Sonra dördüncü kata tırmandım. Maskeyle duyma ve kaş göz işaretiyle iletişim kurmayı hiç bilmediğimi anlamam kısa sürdü. Nasıl bir eziyet bu, işim bittiğinde dünyanın en mutlu insanıydım. Sanırım bu pandemi hiç bitmeyecek...

Jack London' ın Meksikalı' sına başladım. 

Ufak bir okuma listesi yaptım.

İzleme listem anime dolu...

İş artık çok yormuyor, insan her şeye bir süre sonra alışıyor.

Kaçtım ben...



Yorumlar

  1. Geldim, sevgiler bıraktım <3

    YanıtlaSil
  2. Maskeyle insanın selam verdiği bile belli olmuyor, gülümsüyorsun ama kime... Ben el sallamaya başladım çare olarak, deli dumrul gibi el sallıyorum sokakta...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aynen Şebnemcim, benim gibi az insan görüyorsan daha fena azıcık kalabalıkta neye uğradığını şaşırıyorum...

      Sil

Yorum Gönder