07 Şubat

 Öğleye kadar bugünü cumartesi zannetim. Sonra telefonda bir "hayırlı cumalar "dedi, fark ettim cuma olduğunu. Cumartesi havamı hiç bozmadım. Uzun uzun kitap okudum, işleri erteledim. Yalandan ortalığı toparladım, biraz nane mollayım. Havanın birden aşırı soğuması hiç iyi gelmedi. Burnum gün içinde tıkanıp açılıyor. Göğsümde hafif bir hırıltı hissediyorum. Az evvel ilaç aldım, umarım doktorluk olmam. 

Kitaba gelince,  bu kitap nasıl anlatılır sahiden bilmiyorum. Bir sürü kardeşle büyüyen ve hayatı itaat etmek üzerine kurulu bir kadın kahramanımız var.  Kitapta köpeğin adı dışında kadın da dahil hiç isim kullanılmamış. Eşi ve çocuklarının terk ettiği abisine hizmet etmek için gittiği,  kuzeydeki kasaba  dahil. Dört dil bilmesine rağmen , kasabalıların dilini bir türlü öğrenemeyip, iletişim kuramamsı tekinsiz haller kitabın sonuna kadar devam etti ve kitap bitti. Yani öylece bitti, garipti...

Biraz öncede mutfağı toparlarken Botter Apartmanı' nı dinlemeyi bitirdim. Kurgu daha iyi olabilirdi sanki bilemedim. Her şey dahil edilmeye çalışılmış ama yedirilememiş, sığ kalmış gibiydi.  Belki de ben huysuzum bugün:)

Akşam gezmesi' nde bir battaniye giymediğim kaldı üzerime. Sıkı sıkı giyindim, yolda sokak köpeklerine rastladık, aralarından bir ufaklık bize saracakken, motorlu kuryeye takılda. Gav gev kuryeyi kovaladı, biz de o ara topukladık. Eve geldik, evim evim güzel evim dedim. 

Yaşasın yarın yine cumartesi:))