KÜÇÜCÜK BİR BAHÇE

Hafta sonu evde tembellikle geçti. Cumartesi Bilge' nin kursuna gidip geldik, sonrası hep evdeydik. Hafta içi çok yorulan babamıza kıyamadık, dışarı çıkmadık. Baba serildi yattı, Bilge arkadaşlarıyla takıldı, ben bol bol kitap okuyup, film izledim.Bahçeye el atmadan fotoğraflarını çektim. İlk kızaran çeri domatesi yine bizim kızı havalara zıplattı. Allah' tan önce ben buldum da, çileklerde olduğu gibi korkmadım. Sararan yaprakları, etraftaki otları temizleyip, fidelerin diplerini çapalayıp havalandırdık.

İçlerinde en çelimsiz fide buydu, o da boyundan büyük iş çıkarttığı için takdirimi kazandı.

nerdeyse yapraklarından öpesim geldi:))

Biberler kendi havasında, bir de arada kalmış bir patlıcan fidesi var ki, hiç umudum yok kendisinden.
Tarla domatesleri, çerilere inat bir yavaşlıkla yeni yeni domatese oturdular.
Ama itiraf edeyim benim gözdelerim bu bal kabakları. Çekirdekleri Leylak Dalı vermişti. Topraktan başını ilk çıkartmalarıyla başladı keyfim. Her sabah bu güzel çiçeklerle karşılıyorlar beni, sabırsızlıkla kabakları bekliyorum.

Ufacık bakımsız bir toprak parçasının bize verdiği mutluluğu seviyorum. Üstelik toprağı o kadar kötü ki, güya toprak alacaktım, gübre falan ama hiç birine vakit ayıramadım. Tabiat öyle cömert ki bu şartlarda bile bize mahsul verip, kızıma dengesini gösterdi. "Ektiğini Biçersin" dedi.
Daha ne isteyim, güzel bir hafta isteyim hepimiz için.))