04 Nisan

 Görüyor musunuz nisan ayı da geldi, heryer bir kıpır kıpır. Ağaçların bir kısmı çiçeklerini döküp meyveye duruken, leylaklar tomurcukta. Evin ergeni ilk kez oy kullandı ve " bak gördün mü hepimizi kurtardım " dedi:)) Gülümsetti bizi.

Evin dört ayaklısı ise aklınca benimle dalga geçmekte. Bir Alfa kafası, sürümüzün liderini kendi sanması. Hadi yaşlandı, hasta dedim huyuna gideyim dedim ama yetti artık. Anlatayım da hangimiz haklı siz karar verin. Bu sıpayla gezerken tasmayla aramıza ya bir ağaç ya da lamba direği alıyor ( bakınız üstteki fotiye) Zaten fleksi tasmayla yürürken adeta dans ediyoruz, etrafa dolanıyor, bana dolanıyor neyse geçen sabah yine almış bir kestane ağacını aramıza sanırsınınız bizimle eve gelecek. Bu arada bebek kestaneleri fark ettim nasıl minnoşlar, konuyu dağıtmayım baya ilerlemişim tasma beş metre. Tasma yetmeyince dönüp arkama baktım. Ağacın yanında bana bakıyor, iki adım geri gitse ağaçla vedalaşıp yanıma gelecek. İnat dikti gözlerini bana bakıyor ben gelip tasmayi agacın etrafından geçireyim diye bekliyor. Ben de inatçı olabilirim dedim, kıpırdamadım hala bakışıyoruz. İşin uzayacağını düşündü sanırım poposunun üstüne oturdu. Pes eder miyim ben de yandaki cami duvarına yaslandım hala bakışıyoruz. Abartısız gözlerimizi birbirimizden ayırmadan on dakika kaldık orada. En sonunda resmen pöhleyerek kalktı, geri geri gidip ağacı arkasında bırakarak yanıma geldi. Zafer benim, hala arada şansını deniyor bazen unutup ben gidiyorum bazen de yanımda ne varsa oraya yaslandığım anda pıtı pıtı yanıma geliyor:) 

Bayram tatili için Antalya' ya gidiyoruz. Uzun zandır yol yapmıyorduk, iyi olacak. 

Anatomi eğitimi başladı inanılmaz şeyler öğreniyorum.

Birazdan da işle ilgili bir eğitime gireceğim arada telfondan yazıyorum bu yazıyı, kusurlar affola. 

 Yazmazsam şimdiden iyi bayramalar, kendinize iyi bakın...