04 Temmuz

Sabahları uykulara doyamıyorum, meditasyon grubunu kaçırırsam kendim meditasyon yapıyorum. Çayı demleyip Efes' i çıkartan Koca bahçeyi sularken Efes tüm ihtiyaçlarını bahçede giderip, eve yöneliyor. Sabah yürüyüşleri böylelikle günden çıkmış oldu. Kahvaltı faslının ardında iş güç başlıyor, öğle olmadan genellikle bir derse katılıyorum. Öğleden sonra araya iş girmezse, kitap okuyup, bir şeyler çiziyorum. 18:30 gibi teker teker mesajlar geliyor "köpek parkındayız" diye. Bizde suyumuzu yüklenip (yakında damacanayla çıkacağım 2lt. yetmiyor) düşüyoruz yollara. Akşam serinliği çıkıyor, önce köpek parkı, ( uzun yürüyüşü orada da iptal ettik) sonra konuşan ağaçlar parkı. Hafif ıslak çimlere yayılıyoruz, topraklanıyoruz falan filan. Köpekler tepişiyor, gelene gidene havlayıp itlik yapıyorlar. 

Hava kararmaya başlayınca eve dönüyoruz. Bazen Koca' da erken geldiyse yanımıza geliyor. Efes' in patileri kuyruğuna eşlik ediyor o vakit. Sanki sabah görmemiş gibi. Neyse böylesi bir sevgiyi izlemek de keyifli ve hayranlık verici. 

 Balkon bu sene Koca' dan soruluyor, sulama, çoğaltma, budama işleri onda. Ben sadece izleyiciyim. Kahvemi alıp manzaranın tadını çıkartıyorum. Bu izleyici tavrı gün içine de yaymaya, deneyimlemeye çalışıyorum. Tabi ki çok zor ama ilginç, daha çok fark ediyorsunuz...Bakalım...