11 Temmuz

 

Bu sedumun çiçek açtığını hiç görmedim. ucundaki tomurcuğa inanamıyorum ve heyecanla bekliyorum, üstelik tek bir tomurcuk olması da ayrıca ilginç. Hava biraz kapalı olduğu için nispeten hafif bir serinlik var. Birazdan Qigong dersine gireceğim. Haftada iki gün online yapıyorum yaklaşık üç aydır. Çok farklı ve bir o kadarda merak uyandırıcı. Bir çeşit hareketli meditasyon. O kadar minimal hareketle bedenimin harcadığı güce çoğu zaman şaşırıyorum. Isınma hareketlerinde kolları dirseklerden büküp elleri yumruk yapıyoruz. Önce sağ eli içten dışa doğru çevirmeye başlıyoruz. Sonra sol eli dıştan içe doğru (tam tersi) çevirdikten sonra ikisini birlikte farklı yönlere çeviriyoruz. Ah tam yapabildim derken hadi onlarıda tersine çevir komutu geliyor. Beynimin ellerime söz geçiremediğini fark ediyorum. Çok takılmayın farklı bir rotasyon alışırsınız diyor eğitmenimiz. Bir de göz kaslarını güçlendirmek için yaptığımız bir göz akışı var. Elleri gözlerimizin üzerine koyuyoruz, gözleri kapatıyoruz. Nefes alırken gözleri sağ köşeden sola doğru yavaşça hareketlendiriyoruz.Sol köşeden sağ köşeye gelirken nefesi veriyoruz ve evet yine gözlerim beni dinlemiyor. Gözlerim açıkken yapabiliyorum ama kapalıyken bence olmuyor. Gün içinde tekrarlarla yapabilirmişim...

Kötü Kızlar' ı okumaya devam ediyorum, ne hayatlar bilmediğimiz, tanık olmadığımız, çokça gözümüzü kapatıp arkamızı döndüğümüz. İş güç boğmazsa bugün bitirmeyi düşünüyorum.

Bahadır Cüneyt Yalçın' ın Şapşallar kitabını okudum. Absürt ama ilginç öykülerdi. Aklımda çok iz bırakmadı. Trende geçen yaşlı bir adamın öyküsü kalmış bir tek, niye etkiledi onu bile bilmiyorum...

Bugünlerde iş ziyadesiyle günümü dolduruyor. Tamam şikayet etmiyorum ama burnumda buram buram emeklilik tütmüyor desem yalan olur. Bilge' nin üniversite mevzusu netleşsin belki ben de bir tarih belirlerim:)