Sevgili Çarşamba

Deniz bu sabah ne kadar mavi, ne kadar sakin diye gerinerek uyandım uykudan.Biraz daha izledim, manzara ne güzel derken alarm sesini duydum. Gözlerimi açtım, tekrar kapatıp o maviliği bir süre daha görmeye çalıştım.Bu sırada kulağıma dışarıdaki kuş sesleri geldi. Yataktan kalkarken yatağın kenarına boylu boyunca uzanmış Efes' in üzerinden atladım.Şöyle bir kaldırdı kafasını, sonra geri yattı. Bilge' yi uyandırdığımı sandım.Bu aralar evde kahvaltı yapamadığını söylediği için yanına hazırlıyorum.Dersten önce yiyor. İkinci kez gittiğimde baktım okula gitmemek için bahaneler sıralama kıvamına gelmiş, hiç uzatmadan kalkman gerek dedim ve kalktı...
Çok aç olduğumu fark ettim, tam tahıllı ekmeğinin ortasını bardakla oyup tavaya attım.Oyduğum kısma bir yumurta kırdım.O pişerken Efes' in mamasını balkondan almaya gittim.Gece yağmur yağmış, mis gibi güneş var ve evet toprak kokusu...Şükürlü bir sabah.
Bilge toparlanıp gitti, yatağıma geri geçtim aklıma geldi, fotoğraftaki bitkinin adına bakayım dedim.Bu aralar her bahçede böyle güzel salınıyor.Chaenomeles Japonica latincesi, bahar dalı ya da japon ayvası ( belki ikisi ayrıdır ama bana aynı gibi geldi) imiş.Bu seferde aklıma üst caddedeki japon elması geldi. Efes' i gezdirdikten sonra gidip bakayım, bir de markete uğrarım dedim. Artık ofise haftada bir gün gidiyorum. Koca' nın şehir dışı işi bir kaç ay sürecek gibi. Çok şikayet etmiyorum.
Kafka' nın Dava' sıyla Steinbeck' in Fareler ve İnsanlar' ını okudum Dava' yı sevmeyeceğimi düşünmüştüm kendimi şaşırtmadım hiç sevmedim. Fareler ve İnsanlar' ı yıllar evvel okuştum Bilge okuyabilir mi diye bakarken tekrar okudum. Çok emin olamadım ama okuyabilir sanırım. Mario Vargas Llosa' nın Ketum Kahraman kitabına başladım.
Efes pis pis bakmaya başladı ben onu gezdireyim, iyi bakın kendinize...