25 Kasım

Sezgin Kaymaz' ın Düz Dünyacılar ını dinliyorum Efes' i gezdirirken, bazen kahkaha atıyorum insanlar dönüp bakıyor, belik onlar da gülümser diyorum salakça bir umutla...

Efes' le yürüyüş güzergahımızda hep arabaların olduğu apartman kenarında, hiç araba olmayan bir günde aşağı doğru bakınca ağaçların arasındaki bu küçük evi gördük. Neresinden bakarsam bakayım nasıl oraya ulaşılacağını çözemedim. Bizim olduğumuz yer sağ tarafta balkonu gözüken daire sanırım altıncı kat: ) Hava kötüydü fotoğraf iyi çıkmadı aslında bakımlı ve bağ evi havasında. Şehrin göbeğinde görmeyi asla tahmin edemeyeceğim bir manzara...

Yürümenin Felsefesi yoga okumalarımdan. Oldukça ilginç bir kitap, Nietzsche' nin hayatıyla başladı, bu kadar trajik olduğunu bilmiyordum..

 

Bora Ercan'ın Muson Şarkıları/ Bir Yoga Yolculuğu Şahane bir kitap. Türkiye' de yoga deyince ilk akla gelen isimlerden Bora Ercan. Bu kitapta yolculuk, yoga ve edebiyat güzel bir dille harmanlanmış. 

Buradan da anlaşılacağı üzere yoga bu aralar hayatımın merkezinde. İki ayrı uzmanlık programına devam ediyorum. Farklı okumalar yapıyorum, biraz da bunca sene niye yapmadım bunları diye hayıflanıyorum. Olsun ne yapalım deyip kendime de çok kızmıyorum. Neredeyse her gün yeni bir şeyler öğreniyorum ve bu öğrenme işine bayıldım. Size neyin iyi geleceğini denemeden bilemiyorsunuz.

Bugün de sabah pratik, öğleden sonra teori dersim vardı. Sabah Efes' le rüzgarda uçarak çok az gezdik. Akşam da karanlığa ve yağmura kaldık. İt gibi ıslandık, çok gezemedik. Aylardır ilk defa beş bin adımla günü bitiriyorum. Olur bazen ne yapalım...