11 Mayıs

Doğadaki simetri ne kadar muazzam. simetri niye bu kadar çekici...Aslında beyne güven veren, herşeyin yerli yerinde ve bir düzen içinde olduğunu ve bu düzenin ilahi bir dokunuş sonucu olduğunu görmekle ilgili...Peyzaj firmasında çalışırken ufak palmiye fideleri gelmişti. Dallarının budanması gerekiyordu. Yaprakları kopartmak için sırayı takip etmezsen,  yani en üsttekinden başlamadan asla kopartamazsın yapraklarını...soğan kabukları gibi...insanlar mandalalar yapıyor. Bir dairenin içini birbirini takip eden şekillerle doldurup boyuyor. Bu düzen rahatlatıcı, güven verici.
Şu an bu simetrinin bozulduğunu görüyoruz. Doğa biz olmadan daha iyiymiş gibi sevimli kareler var ama insanoğlu doğanın bir parçası. Bir şekilde düzenin tekrar sağlanacağı, dengenin bulunacağına inanmak gerek. Simetri  mevzusunu karıştırırken bir deneye denk geliyorsunuz. İnsanların algılamasıyla ilgili. İnsan beyni yarım ya da eksik şekilleri tamamlayarak bütün halinde görebiliyor. Bir cümlede tersten yazılmış bir kelimeyi doğru okuyabiliyor ya, ondan bahsediyorum. Pandemi dönemi boyunca gözlemlediğim durum tam olarak bu. İnsanlar böyle görmeye çalışıyor.Bu onları rahatlatıyor, güvene ihtiyaç var. O yüzden kimseyi eleştirmemeye çalışıyorum. Kimseye parmak sallamıyorum. Evet yanlışlar var ama kızıp durmanın hiç faydası yok.
Kızınca nasıl çirkinleşiyor insan.
Umudu tükeniyor, oysa umut nasıl kıymetli...