SALKIMSÖĞÜTLERİN GÖLGESİNDE

Hiç bilmediğim bir yazar, adını duymadığım indirimden acelece aldığım bir kitap. Öyle güzel bir kapı araladı ki bana anlatamam. Şiirin büyülü dünyası düzyazı olarak akıp gitti. akıp gitti diyorum dün öğleden sonra başladım ve bitirince bırakabildim.
"...Aslında, hep çocuk kalmalı şiir. Avuçlarında ezik bir şeker, yanaklarında tozlu yaşlar ve yüzündeki mahzun gülümsemeyle, pencereden bakan öksüz bir çocuk olarak kalmalı. Korkmalı gök gürültüsünden, tabancadan, kara örümcek ile perili köşkten. Dili peltek, çorabı düşük, tekir kedisi kaçmış olmalı evden. Eğilip denize dokunmalı, düşlerinde yol alan köpüklü bir yelkenden.
Ölecekse de şiir, yaşlanmadan ölmeli. Yaşı belirsiz olmalı, aynı annem gibi. Hiçbir ayna kırığına basmadan daha, tutunup rüzgârın ipine, limon kabuğu kokan camdan bir dünyaya kayıvermeli. Kış odasına geçercesine, tüylü terlikleriyle sessizce. Eğer sonunda, ölecekse şiir de, buz tutmuş çığlığı yükselirken göklere, gecenin kanı sürülmemeli saçlarına boş yere."
Bu satırlar altını çizdiğiklerimden sadece bir kısmı. Çoğu satırları tekrar tekrar okudum. Başucu kitaplarımdan olacak buna eminim.