01 Mart

 Uzun zamandır hasta olmadığımı, sağlam hasta olunca anladım:( Pazartesi akşam üzeri Efes' i gezdirip eve geldi, ayaklarını paklamamla birlikte vücudumu bir titreme aldı. Ne oluyor yahu demeye kalmadan ateşim resmen fırladı, oysa ben hiç ateşlenmem. Gece yarısına kadar debelendim, ilaç, duş, daha çok ilaç. Sabaha kadar yandım tutuştum, sonra dondum buza kestim. Sabah uyandığımda ateşim düşmüştüm ama paspastan halliceydim. Evdeki nankörler, kahvaltı bulaşığıyla birlikte, bir de gezecek köpek bırakıp gitmişler. Sanırım onlara ölümsüz olduğum fikrini ben aşıladım. Yoksa bu kadar zalim olamazlar diye düşünüyorum. Efes'le çıktık, duvar kenarlarından ufak ufak yürüdük, sabah serinliği yüzüme vurdu ah ne iyi geldi. Biraz daha, biraz daha derken evden çok uzaklaşmayalım dedim, geri döndük Efes' le. Tüm derslerimi iptal ettim. İşi de çocuklara havale ettim, arada müdahale etmem gerekti ama uzun süredir ilk defa hiçbir şey yapmadan akşam ettim. Akşam üzeri Bilge aradı geliyorum Efes'i ben çıkartayım dedi. Ah yavrum diye cıvıyacakken vazgeçtim ama Efes sıpası burnuyla dürtükleye dürtükleye Bilge gelmeden sokaklara attı bizi. Bilge' yle döndük eve:) Ateşim bir daha çıkmadı, burnum akmayı bıraktı , tıkanmakla açılmak arası git gellerde. Ama korkunç bir öksürük var, günlerdir öksürmekten kaburgalarımın arası ağrıyor. 

Alejandro Zambra' nın Şilili Şair kitabını okudum. Şiire, edebiyata, tutkuya, aile olmaya dair şahane bir kitap. Yazarın tüm kitapları gibi çok sevdim. Diğer kitapları hep incecikti, hep tadı damağımda kalırdı. Bu yönüyle de oldukça doyurucuydu.

Daniel Alarcon' un Kayıp Kentin Radyosu' na başladım. İlginç bir kurgu, nasıl biteceğini merak ediyorum, hiç tahmin yürütemiyorum. 

Keyifli bir hafta sonu olsun...