05 Mart

 Bu sabah sonunda kaburga ağrısından kurtulmuş olarak uyandım. Efes gece bir ara yanıma yatmıştı, sabaha kadar kalkmamış. O kadar garip yatmışız ki, ben ceninden de cenin, kıvrılıp kalmışım(o kadar küçülebilmem ayrı bir şaşkınlık konusu):)) kalkmadan  baya bir uzayıp esnedim, sabah canlı meditasyon grubunu yakaladım. Kahvaltıyı hazırladım. Kahvaltı sonrası herkes işine yollandı. Efes' le çıktık, hava sabahın serinliğinde yürüdükçe yumuşadı. Tanıdık kimseye rastlamadık, Efes bu durumdan oldukça memnun kuyruğunu bayrak gibi dalgalandırarak yürüdü(insan sevmiyor bu çocuk, haklı nihayetinde). Evden bir önceki durağımız olan parkta (bakınız üstteki foto) yerimize yerleşip, emekli albay kıvamında oturduk. Sol burun deliğimi parmağımla kapatıp sağ burun deliğimden 24 kez nefes alıp verdim. Arındırıcı, sakinleştirici bir teknik olarak geçiyor bu teknik(niye 24 hiç bilmiyorum, bazen yirmi beş yapayım diye şeytan dürtmüyor değil). Benim için daha çok burun açıcı:)

Eve gidelim diye kalktık, alt taraftaki yoğun trafikli yolun ağzında duran arabayı fark ettim. Sürücü ve yanındaki adam arabanın altına doğru bakıyorlardı. Eyvahlar olsun, kediye köpeğe bir şeye çarptı diye düşünürken sürücü arabaya geçip trafiği kollayarak arabayı geriye saldı. Biraz geri giden arabanın altından salına salına bir kuş çıktı, önce yürüyerek, sonra bir zahmet uçup gitti. Sürücü ve yanındaki kahkahaları bastılar, ben de kuş beyinli kuş diye onlara eşlik ettim:)) 

Haftada iki gün katıldığım yoga grubu dağıldı. Aslında şaşırmamam gerek, insanlar böyle. Hocayla haftada bir özel derse karar verdik. Bugün öğleden sonra ders yapacağım. Kendi pratiğim için böyle dersler iyi oluyor. 

Gidip yemek filan yapayım, sonrasına bakalım...