29 Mart

Bu hafta bir yetişme telaşıdır geldi geçti. Ofis işleri, eğitimin ikinci aşaması anatomi dersleri, günün rutini derken hep bir soluk soluğa kalmışlık hissi yaşattı.  Bu hissi sevmiyorum. Neyse geçici bir dönem bu. Bilge' yle konsere gittik. Fatih Erkoç' un Zafer Çebi Senfonik Orkestrası'yla birlikte verdiği ve türküler söylediği konseri hoşumuza gitti. Gencecik müzisyenlerden oluşan orkestra, yetmiş bir yaşında olduğunu hiç çaktırmayan Fatih Erkoç ve konser sonuna doğru cep telefonunun fenerini açtırarak devasa salondaki diğer insanlarla  şarkılara eşlik ettiren kader:)) Ben bunu asla yapmama dememek gerek. Bu arada CSO' nun büyük salonunda izlediğimiz ilk konserdi ve salon gerçekten devasaydı. Bilge' nin yükseklik korkusu önce bir yokladı, oturunca sakinleşti. Çıkabiliriz dedim ama kalalım sorun yok dedi. Kıyamam en son beş yaşındayken sanırım elimi böyle sıkı tutmuştu

   Serinin son kitabında adını Uysal olarak değiştiren ama bir türlü uysal olamayan kahramanımızı okumak güzeldi ama artık ilk zamanlardaki kadar heyecan vermedi. 

Bu telaşlı haftada biten bir tek kitap bu oldu, dinlediklerim de dahil hiç birisi bitmedi. 

Arada ufak ufak suluboya resimler yaptım, yapmaya devam ediyorum. Hava dünden beri direk yaza geçti. Evi dip köşe toparlamak lazım. Yeni doğan olarak gelen bilgisayarıma her bir şeyi yeniden yüklemek gerekiyor. Bir gruba geçici olarak  online ders vermeye başladım, hocaları arkadaşım omzunu sakatlamış, rica etti kıramadım. İki ders verecektim, ilkini geçen gün yaptık güzeldi. İlk kez bu kadar kalabalık bir gruba onlineda ders yaptırdım. Diğer dersi de haftaya yapacağız, sonrası zaten yol hazırlığı, bayram telaşı, umarım dinlenebilirim. Bu sabah meditasyonun sonuna doğru uyuya kalmışım. Gözümü açtığımda toplantı kapanmıştı:) oluyor bazen böyle diyeyim. 

İyi bakın kendinize...