02 Şubat
Tüm mahallenin, belki de şehrin karı eridi, bizim park hariç. Yazın bunaltıcı sıcağında niye o kadar huzur bulduğumu daha iyi anlıyorum:)) Sabah peluş, kocaman oyuncak kıvamında bir çovçov sevdim. Nasıl pofuduk, nasıl güzel. Gerçi benim ayı köpeğin aklını aldı gavgavlayarak, ama yine de kafasını elimin altına getirip sevdirmeyi başardı, oh canıma değsin:)
Dün o kadar yoğundu ki, işlerim bittiğinde Efes' i gezdirme saatim gelmişti. Allahtan Storytel var, okuyamasam da, dinleyebildim. Akşam ders verdiğim gruba yeni katılan öğrencim ders sonunda, şaşkınlıkla yüzüme bakıp "ne yaşadık biz "dedi:)) Bir sürü soru sordu, anlamaya çalıştı, heyecanını görmek çok hoşuma gitti. Düzenli katılacağını söyledi, bakalım...
Birazdan Bilge' yle çıkacağız, işlerimizi halleder, yemek yer döneriz. Hafta sonuna hazırlanmak lazım. Akşam market alışverişini de aradan çıkarttım, resmen dolap doldu ben rahatladım.
Keşke Efes üstün körü de olsa evi toparlayabilseydi, sadece kendi tüylerini toplasa da olurdu:))
Bu dersler online mı? :)) Birden.....
YanıtlaSilBu sıra bizim tavşancıklar da çok tüy döküyor, kış ortası neyin tüyü bu anlayamadım ama vallahi bıktım, tüy tüy tüy, bazen diyorum bunların tüyünden kendilerine yastık olur vallahi... :)) Sevgi işte...
Bu grup yüz yüze online için daha toparlanamadılar bir türlü:) Sevgimoz nişanesi özellikle kıyafetlerimizde ki tüyler diyorum, çoğu kişi dudağını büzüyor:)
Sil