21 Aralık

 Sabah gözümü açtım ve perde aralığından sızan gri gün ışığını görmemle dudaklarımdan "geç kaldık" cümlesi döküldü. Paldır küldür bizimkiler sabah evden giderken " iyi uyumuşuz " diyorlardı. İyi uyku, kahvaltıyı götürdü, olsun ne yapalım. Efes' e biraz sitem ettim "tamam bir horoz hassasiyeti beklemiyorum ama bir çişim geldi filan da yok mu yani" dedim. Bal surat baktı yüzüme, yemezler der gibi:)

Gün böyle başlayınca bunu bir işaret kabul edip, tüm günü yatakta geçirme kararı aldım. Bir iki işim vardı yalandan kim ölmüş dedim "sistem güncellemesi var, pazartesi hallederiz dedim. (ve hepimiz ölümlüyüz nihayetinde) Akşam gezme saatini hiç atlamayan horozumun dürtüklemesiyle kalktım. Hazırlandık çıktık, lakin yağmur yağıyormuş hiç fark etmemişiz. Yağmur yıkadı bir güzel bizi, yine de uzun uzun gezdik. Ne iyi geldi. İkimizde şimdi  ıslak köpek kokuluyuz. Kahvemi yeni demledim. Sokağa bakarken aklıma geldi, yazayım dedim. 

Bugün 21 Aralık, babamın doğum günü pek çokları gibi bir ocak diye kayıtlıydı kimliğinde. Ne zaman sorsak babaanneme, birbirinden farklı cevaplar verirdi. Bazen harman zamanı, bazen zemheriydi derdi. Nasıl kararlaştırdık bilmiyorum ama 21 Aralıkta kutlar olmuştuk ölümünden çok da uzun olmayan bir zamanda. Yaşasa 69 yaşında olacaktı, yaşlandığını, değiştiğini göremedik. Babamda yaşlanıyor sanırım, ondan diye başlayan cümleler kuramadık... hayat böyle. Yapacak bir şey yok. İyi ki doğmuş,  babamız olmuş, huzurla uyusun.

 İyi bakın kendinize...