Günler nasıl yoğun geçiyor. Bu yoğunluğa dün bir kahve buluşması sığdı. Çok da keyifli oldu. Dönüşte koştur koştur eve geldim. Efes söylenirken çıkarttım dışarı. Uzun uzun dolaştık. O arada bitirdim
Unutma Beni Apartmanı nı dinlemeyi. Kitap içinde kitaplar, kahramanlar, hikayeler... güzeldi. Sanırım yazarın ilk kitabıymış. Tarzını çok iyi oturtmuş ve devam ettirmiş diye düşündüm.
Bu sabah işlerimi erken bitirdim, evi de toparlayıp, öğlen ki Qi-Gong dersine katıldım. İlk defa akış yaptık. Shibashi 1 akışı, yumuşak ama güçlü bir akıştı. Hocam da çok kıymetli, oldukça meditatif bir şekilde yaptırdı akışı. Çok iyi geldi. Bu güzel halin üzerine
My Favourite Cafe filmini izledim. Film bitince kaldım bir süre ekranın önünde....
Efes'i çıkarmadan biraz kitap okuyayım Kazkafanın Kitabı nı okuyorum. Biraz tekinsiz gibi sanki ama çok akıcı, sanırım yılın son kitabı olacak.
Koşturmacalar hiç bitmiyor hayat temposunu asla düşürmeyen bir hız treni gibi mutlu yıllar
YanıtlaSililk takip etiğim blog yazarlarındansınız yazmayı hiç bırakmamanız ne kadar güzel
YanıtlaSil