28 Aralık

Espresso içemediğimi kabul edip, çokça sıcak suyla  americano, sütle birleştirince latte, şuruplara boğunca dilimin dönmediği ve damağımın tadını bilmediğine dönüşen  kahveleri düşündüm. Türk kahvesinin yeri ayrıca saklı dursun damağımda, belki de artık espresso içebiliyorumdur düşüncesiyle minnoş mocapodu çıkardım. Hangi kahveden demleyeceğime hemen karar verdim, normal demlede ağzımda Türk kahvesi tadı bırakan, denemek için aldığım ama sevmedim dediğim kahveyle yaptım ve sonuç şahane oldu. 
 

Hava günlerdir kendi havasında, beni çok etkilemiyor. Bir tek akşam yürüyüş zamanında yağmur yağmaya başlayınca Efes çok sinir oluyor. Aramızda bir güç savaşı başlıyor. Hangimiz daha çok çekebiliyoruza bakıyoruz. O parka doğru, ben eve doğru çekiştiriyorum. Sistitini hatırlatıyorum nafile, baba eve gelmiş diye kandırıyorum, her seferinde oltaya geliyor salak:) Eve gelince de en sevdiği atıştırmalıktan veriyorum, unutsun yalanımı diye:))

Dün çok minik yağıyordu yağmur, değmedim gönlüne. Dolaştık uzun uzun. Arkadaşımıza rastladık, yeni yıl hediyeleri verdik birbirimize. Sanırım şu dünyada beni en mutlu eden hediye kitap. Bu yıl da güzel kitaplar geldi sevdiğim arkadaşlarımdan. Benden mutlusu yok. Yürüyüş boyunca Frog Beyimiz' in Deniz Yüce Başarır' la söyleşisini dinledim. Richarad Yates'in Mutluluk Fotoğrafı kitabını konuştular. Çok keyifliydi. Dinlemenizi öneririm. (Frog Bey' le Ordan Burdan podcast serisi)

İki gündür elimden bırakamadığım Kazkafanın Kitabı na devam ettim. Bu sabahta işleri bitirip, kitaba gömüleceğim. 

Keyifli bir hafta sonu olsun...