6 Eylül Pazartesi

Ev ahalisinin benden önce uyandığı bir sabahtı. Okul lafını çok dillendirmeden, maaile evden çıktık. Efes' in maması, ödül zımbırtıları, bizim mamalarımız, dalgınlıkla tek demlemelik öğütülmüş kahve. Pis ötesi trafikte 3 km.yol 13 km. gibi geldi. Bizden evvel parça almaya gelen tanıdık, daha ben bir fincan kahve içemeden,demlediğim kahveyi Koca' yla birlikte  içti:( Pazartesileri zaten sevmem, kulağımda telefon gözüm Bilge' nın okulunda  zaman nasıl geçti anlamadım. Bilge keyifli geldi okuldan, çaktırmadan ağzımı kulaklarımdan indirdim:)

Çok büyük karar aldım. Artık görev adamı olmayı bırakıp (özellikle iş konusunda), amaaaan boşverci olacağım. Kendimi kemirdiğimi fark ettim...

Acil işlerimi bitirip Nine Perfect Strangers' ın son bölümünü izledim. Düşündüğümden daha farklı ve iyi çıktı.

Lüzumsuz Kadın' a devam ediyorum. Sona yaklaştıkça bitmesin istiyorum. Müthiş bir birikim, tanıdık yazarlar, bildik romanlar, hiç duymadığım hemen not aldığım isimler...

Ne iyi hissettirdi bu kitap bana kendimi.

Koca bir temizliktir tutturdu. Umarım eve gideriz...