18 Ocak

Antalya' dan Ankara' ya taşındıktan sonra kış sevmiyorum gibi bir lafın oldukça şımarık ve hadsiz olduğunu fark etmem uzun sürmedi. Kalın kazaklar, yün atkı ve bereler, içlikler, kar botları ama en mühimi bence yün çoraplar. Sebebinin küçük bir kısmı ilk fotoğraftaki açıklamalardan da anlaşılacağı üzere ayaklarımız sahiden çok önemli. İkincisi ise yün çorabın şefkati diyelim. 

 Bilge geçenlerde söyleniyor neden bu kadar renkli çorabımız var diye. Nedeni basit renklileri daha şefkatli diyorum, tabi dudağını büzüyor. Bu arada büyüdüğünden beri önce ufak ufak benim çorap çekmecemden çorap araklarken, şimdilerde ortak çorap çekmecesi kullandığımızı fark ettim. Defalarca söyledim baktım dinlemiyor, ben de bıraktım nasıl istiyorsa öyle yapsın. 

Yün çorabın en ama en sevdiğim tarafı, akşam ayağınızdan çıkartırken bak bugün yine az su içmişsin ödemleri görüyor musun izini  ayak bileğine bırakmaması( siz yine de su içmeyi unutmayın), ayakları sarıp sarmalamasına rağmen yine de ayak parmaklarını hareket ettirecek alan bırakması, bakınca bile içini ısıtması gibi sebepler sıralayabilirim. İşte öyle seviyorum yün çorapları...

Bu arada uzmanlar elinizden geldiğince çıplak ayakla gezmemizi öneriyor, özellikle kalın tabanlı ayakkabılardan uzak durmak gerekiyormuş. Ayakların yerle teması önemli bir mevzu. 

Aklınızda bulunsun, masa başında  ya da uzanırken, ayak parmaklarınızı birbirinden ayırmak (kurbağa parmakları gibi), parmakları öne doğru uzatıp, kendinize doğru çekerken topuklarınızı yere itin.

iyi bakın kendinize...